Wojciechów (powiat lwówecki) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Kościół pw. św. Bartłomieja Kamienny krzyż maltańskiWojciechów (do 1945 niem. Ullersdorf-Liebenthal, wcześniej Ullersdorf[1]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lubomierz.
Spis treści
- 1 Położenie
- 2 Geologia
- 3 Podział administracyjny
- 4 Historia
- 5 Przemysł
- 6 Zabytki
- 7 Szlaki turystyczne
- 8 Zobacz też
- 9 Przypisy
- 10 Bibliografia
Położenie | edytuj kod
Wojciechów to duża wieś o średniowiecznym układzie ruralistycznym łańcuchówki (wieś leśno-łanowa)[3] o długości około 2,5 km, leżąca wzdłuż górnego biegu Oldzy, na wysokości około 360–400 m n.p.m.[1] Obiektem górującym nad Wojciechowem jest barokowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Bartłomieja, wzniesiony w latach 1786-1789[1].
Geologia | edytuj kod
We wschodniej części Wojciechowa, na górze Rozwalisko (442 m n.p.m.) znajdował się bazaltowy komin wulkaniczny[1].
Podział administracyjny | edytuj kod
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Historia | edytuj kod
Wojciechów powstał najpóźniej w drugiej połowie XIII wieku jako posiadłość rycerska[1]. W 1305 roku wzmiankowano już istniejącą wieś, a w 1399 roku istniał tam kościół[1]. W 1825 roku miejscowość liczyła 243 domy, były w niej: kościół parafialny, szkoła katolicka wraz z nauczycielem, folwark, 2 młyny wodne, wiatrak i cegielnia[1]. W 1840 roku ilość domów wrosła do 247, poza tym istniały: 2 szkoły, folwark, 2 młyny wodne i 3 gospody[1]. Pracowało tu też: 13 warsztatów bawełnianych, 5 lniarskich, 28 rzemieślników, 28 handlarzy i 301 prządków[1]. Pomimo ładnego położenia wieś nigdy nie odgrywała większej roli w turystyce[1]. W połowie XIX wieku rozpoczął się proces wyludniania związany z upadkiem tkactwa rzemieślniczego[1]. Po 1945 roku Wojciechów pozostał wsią rolniczą, w 1978 roku było tu 146 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 67[1].
Przemysł | edytuj kod
Na terenie Wojciechowa znajduje się kamieniołom, w którym są eksploatowane złoża bazaltu[1].
Zabytki | edytuj kod
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[4]:
- zbór ewangelicki, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Bartłomieja, z lat 1786-1789[1].
Inne zabytki[1]:
- bardzo liczny zespół starej zabudowy pochodzący z XVIII/XX wieku,
- dwie przydrożne kapliczki pokutne pochodzące z XVII i XVIII wieku,
- maltański krzyż pokutny z piaskowca, położony obok domu nr 75.
Szlaki turystyczne | edytuj kod
Przez Maciejowiec prowadzi szlak turystyczny[5]:
- z Lubomierza do Maciejowca.
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 439-444. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Topographische Karte (des Deutschen Reiches) 1:25000. Messtischblatt 4959 - Liebenthal (wyd. 1937) i 5059 - Altkemnitz (wyd. 1939).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 117. [dostęp 15.9.2012].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2019-07-07].
Bibliografia | edytuj kod
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
