Województwo krakowskie (1975–1998) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaWojewództwo krakowskie – dawna jednostka podziału administracyjnego Polski ze stolicą w Krakowie, istniejąca w latach 1975–1998. Od 1 czerwca 1975 do 30 czerwca 1984 nosiło nazwę województwo miejskie krakowskie[1][2].
Reforma administracyjna wprowadzona 1 czerwca 1975 r. znacznie zmniejszyła powierzchnię województwa krakowskiego[3]. Region obejmował 47 gmin (w tym 10 miast), miał powierzchnię 3254 km². Włączono do województwa miasto Kraków, które dotąd było osobną jednostką podziału administracyjnego stopnia wojewódzkiego.
Do sąsiednich województw przeniesiono:
- część północnych weszła w skład województwa kieleckiego (8 jednostek)
- część wschodnia weszła w skład województwa tarnowskiego (45 jednostek)
- część południowa weszła w skład województwa nowosądeckiego (58 jednostek)
- część północno-zachodnia weszła w skład województwa katowickiego (12 jednostek)
- część zachodnia weszła w skład województwa bielskiego (48 jednostek)
W 1990 roku utworzono na terenie województwa trzy urzędy rejonowe.
Od 1 stycznia 1999 cały jego obszar wchodzi w skład województwa małopolskiego.
Zobacz też | edytuj kod
- Reforma administracyjna w Polsce (1975)
- Podział administracyjny Polski 1975-98
- Reforma administracyjna w Polsce (1999)
- Województwo małopolskie
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91).
- ↑ Ustawa z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1983 r. nr 41, poz. 185).
- ↑ Bartłomiej Kozłowski: Podział Polski na 49 województw (2005) (pol.).
Na podstawie artykułu: "Województwo krakowskie (1975–1998)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy
