Województwo toruńskie w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Urząd Wojewódzki województwa toruńskiego (1975–1999), obecnie Urząd Marszałkowski województwa kujawsko-pomorskiego (od 1999 roku) Dawny Sąd Wojewódzki w Toruniu, obecnie Sąd Okręgowy
_2010-07-17_021.jpg){kind=link}
Województwo toruńskie – jedno z 49 województw istniejących w latach 1975–1998.
Spis treści
- 1 Lokalizacja
- 2 Historia
- 3 Urzędy Rejonowe
- 4 Miasta
- 5 Ludność w latach
- 6 Wojewodowie
- 7 Siedziba Urzędu Wojewódzkiego
- 8 Status administracyjny Torunia
- 9 Zobacz też
- 10 Przypisy
Lokalizacja | edytuj kod
Województwo toruńskie położone było w centralnej Polsce, sąsiadowało z województwami: bydgoskim, elbląskim, włocławskim, ciechanowskim i olsztyńskim.
Historia | edytuj kod
Województwo toruńskie powstało 1 czerwca 1975 roku. Zostało ono wydzielone ze wschodnich terenów województwa bydgoskiego oraz z części południowej województwa olsztyńskiego. Pierwszym wojewodą toruńskim został Jan Przytarski. Siedzibą Urzędu Wojewódzkiego stał się gmach Miejskiej Rady Narodowej, znajdujący się przy ówczesnym placu Armii Czerwonej, obecnie Placu Teatralnym 2[2].
Od 1999 roku, kiedy to weszła w życie kolejna reform administracyjna kraju, prawie całe byłe województwo toruńskie (oprócz gmin powiatu nowomiejskiego) weszło w skład nowo powstałego województwa kujawsko-pomorskiego, a Toruń stał się jedną z dwóch stolic regionu[3].
Urzędy Rejonowe | edytuj kod
- Urząd rejonowy w Brodnicy dla gmin: Biskupiec, Bobrowo, Brodnica, Brzozie, Górzno, Grążawy, Grodziczno, Jabłonowo Pomorskie, Kurzętnik, Nowe Miasto Lubawskie, Osiek, Świedziebnia, Wąpielsk i Zbiczno oraz miast Brodnica i Nowe Miasto Lubawskie
- Urząd rejonowy w Grudziądzu dla gmin: Chełmno, Grudziądz, Gruta, Lisewo, Łasin, Rogóźno, Stolno i Świecie n. Osą oraz miast Chełmno i Grudziądz
- Urząd rejonowy w Toruniu dla gmin: Chełmża, Ciechocin, Golub-Dobrzyń, Kijewo Królewskie, Kowalewo Pomorskie, Lubicz, Łubianka, Łysomice, Obrowo, Papowo Biskupie, Radomin, Unisław, Wielka Nieszawka i Zławieś Wielka oraz miast: Chełmża, Golub-Dobrzyń i Toruń
- Urząd rejonowy w Wąbrzeźnie dla gmin: Dębowa Łąka, Książki, Płużnica, Radzyń Chełmiński i Wąbrzeźno oraz miasta Wąbrzeźno
Miasta | edytuj kod
Ludność (stan z 31.12.1998)
- Toruń - 206 158
- Grudziądz - 102 434
- Brodnica - 27 895
- Chełmno - 22 138
- Chełmża - 15 408
- Wąbrzeźno - 14 132
- Golub-Dobrzyń - 13 005
- Nowe Miasto Lubawskie - 10 776
- Kowalewo Pomorskie - 4 069
- Jabłonowo Pomorskie - 3 704
- Łasin - 3 200
- Radzyń Chełmiński - 1 400
- Górzno - 1 200
Ludność w latach | edytuj kod
Wojewodowie | edytuj kod
Wicewojewodowie | edytuj kod
Siedziba Urzędu Wojewódzkiego | edytuj kod
Osobny artykuł: Budynek Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu.Status administracyjny Torunia | edytuj kod
* Miasto na mocy rozkazu króla Fryderyka Wilhelma III z 1818 roku landratowi (powiatowi) podlegało jedynie w sprawach wojskowych i podatkowych, dotyczyło to również prawa bezpośredniego zwracania się do władz rejencyjnych z pominięciem toruńskiego landrata. Ponadto władze miasta sprawowały również do 1861 roku nadzór i zwierzchność policyjną nad przedmieściami i wsią Mokre. Formalnie jednak przez cały okres należało do powiatu[6]
** całkowite wydzielenie miasta z władzy powiatu nastąpiło 1 kwietnia 1900 roku, Toruń został tzw. powiatem grodzkim
*** formalnie województwo pomorskie przywrócono dekretem PKWN z dnia 21 sierpnia 1944 roku, ustanawiając stolicę w Toruniu
Zobacz też | edytuj kod
- Polska reforma administracyjna (1975)
- Podział administracyjny Polski 1975-98
- Reforma administracyjna w Polsce (1999)
Przypisy | edytuj kod
- ↑ http://www.wptr.pl/index.php?dz=praktyka&pdz=numery&sekcja=zg&ps=43
- ↑ Z historii miasta | www.torun.pl, www.torun.pl [dostęp 2016-11-10] .
- ↑ Historia, www.nasze.kujawsko-pomorskie.pl [dostęp 2015-12-04] .
- ↑ WOJEWODOWIE POMORSCY I TORUŃSCY | E-WIETOR, e-wietor.pl [dostęp 2015-12-30] .
- ↑ Wykaz wicewojewodów z lat 1973-2011 r. [dostęp 2017-12-27] .
- ↑ Niedzielska M., Życie polityczne i kulturalne Torunia (1815–1914), [w:] Historia Torunia, pod red. M. Biskupa, t. 3, cz. 1, Toruń 2003, s. 363–370.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
