Wydymer w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Krzyż i tabliczka z napisem w języku ukraińskim: Tu była polska wieś Wydymer. W 1943 roku – zniszczona. Polacy rozproszyli się po całym świecie. 1943 - 2006Wydymer – polska kolonia, obecnie nieistniejąca, założona w XVIII lub XIX wieku. W II RP należała do gminy Antonówka w powiecie sarneńskim województwa wołyńskiego (do 1930 roku w województwie poleskim). Spalona przez UPA w 1943 roku. W tym czasie liczyła ponad 50 gospodarstw.
W 1943 roku kolonia stała się bazą polskiej samoobrony należącą do ośrodka samoobrony w Antonówce. Przejściowo znajdowali w niej schronienie polscy uchodźcy z zaatakowanych przez UPA wsi (do 250 rodzin), udający się następnie w stronę stacji kolejowej Antonówka.
31 lipca 1943 roku samoobrona Wydymeru odparła atak UPA zadając jej w wielogodzinnej walce straty w wysokości 10 zabitych. Wieś została jednak spalona, co zmusiło jej mieszkańców do wycofania się do stacji kolejowej Antonówka, skąd zostali wywiezieni przez Niemców na roboty przymusowe w III Rzeszy.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Strona poświęcona kolonii Wydymer (pol.). [dostęp 2011-09-20].
- Wydymer, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 705 .
Bibliografia | edytuj kod
- Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3, ss. 748-749.