Yasukata Oku w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaYasukata Oku (jap. 奥 保鞏 Oku Yasukata, ur. 5 stycznia 1847 w Kokurze, zm. 19 lipca 1930 w Tokio)[1] – marszałek polny Cesarskiej Armii Japońskiej, hrabia.
Zarys biografii | edytuj kod
W 1874 wziął udział w stłumieniu buntu Saga i wyprawie na Tajwan. Podczas buntu klanu Satsuma, jako dowódca 13. Pułku Piechoty, bronił zamku Kumamoto. W czasie wojny chińsko-japońskiej (1894-1895) był dowódcą 5. Dywizji 1. Armii, a następnie 1. Dywizji Gwardii Cesarskiej. W 1895 otrzymał tytuł barona, a w 1903 został awansowany na stopień generała armii.
Podczas wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905) dowodził 2. Armią, która brała udział w bitwach pod Liaoyang, nad Sha He i pod Mukdenem.
W 1906 został odznaczony Orderem Złotej Kani I klasy, rok później otrzymał tytuł hrabiego. W 1911 odszedł w stan spoczynku, po mianowaniu na stopień marszałka polnego.
13 marca 1925 prezydent RP Stanisław Wojciechowski, na wniosek Ministra Spraw Wojskowych i na mocy uchwały Kapituły, odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 14)[2].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Portraits of Modern Japanese Historical Figures • Oku, Yasukata
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych, Nr 37 z 29 marca 1925 r., s. 173
Bibliografia | edytuj kod
- Portraits of Modern Japanese Historical Figures • Oku, Yasukata (ang.) [dostęp 2016-05-23]
