Zakk Wylde

Zakk Wylde w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Zakk Wylde, właściwie Jeffrey Phillip Wielandt[1] (ur. 14 stycznia 1967 w Bayonne[1]) – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów i multiinstrumentalista. Założyciel grupy muzycznej Black Label Society. Od 1987 do 2009 roku z przerwami współpracownik angielskiego wokalisty Ozzy’ego Osbourne’a.

W 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 8. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[2].

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Wylde zaczął grę na gitarze w wieku 8 lat, a w wieku 14 lat pracował w Silverton Music. Dorastał w Jackson w stanie New Jersey, gdzie ukończył szkołę Jackson Memorial High School w 1985 roku. Wylde postanowił, że będzie ćwiczył grę na gitarze nawet 12 godzin dziennie i często grał na niej non-stop pomiędzy przyjściem do domu ze szkoły i wyjściem do szkoły następnego ranka. Wówczas przesypiał dni szkolne.

20 maja 1987 roku, po udanym przesłuchaniu, Zakk Wylde dołączył do zespołu Ozzy’ego Osbourne’a, wokalisty Black Sabbath. W 1990 zespół nagrał płytę No More Tears, uchodzącą za klasyk wśród muzyki heavymetalowej. Kolejny album, wydany w 1993 roku, zatytułowany Live and Loud, potwierdził kunszt gitarowy Zakka Wylde’a.

W tym samym roku Ozzy Osbourne ogłosił zakończenie swojej kariery. Zakk Wylde zdecydował się na założenie własnego zespołu Pride and Glory. W 1994 został wydany album Pride and Glory. Rok później Ozzy Osbourne powrócił na scenę, a Zakk Wylde ponownie dołączył do jego zespołu.

W 1998 roku Zakk założył własny zespół Black Label Society, w którym grał równolegle z zespołem Ozzy’ego Osbourne’a. W 2009 roku opuścił wraz z perkusistą Michaelem Bordinem zespół Ozzyego i skupił się na Black Label Society. W 2010 roku gościnnie wystąpił w 2. odcinku 4. sezonu serialu Californication jako sprzedawca w sklepie z gitarami.

W 2015 roku podczas targów NAMM muzyk zaprezentował swoją firmę Wylde Audio, w tym gitary oraz wzmacniacze[3]. Muzyk tym samym zakończył wieloletnią współpracę z firmą Gibson[3].

Życie prywatne | edytuj kod

Wylde ożenił się z Barbaranne Marie. Ma czwórkę dzieci: synów Jessego, Hendriksa, Sabbatha[4] oraz córkę Hayley-Rae. 19 stycznia 2009 roku zmarł ojciec Zakka – Jerome F. Wielandt, dzięki któremu Zakk zaczął interesować się muzyką. Jerome F. Wielandt zmarł w wyniku powikłań medycznych.

Publikacje | edytuj kod

  • Bringing Metal to the Children: The Complete Berzerker’s Guide to World Tour Domination, 2013, William Morrow Paperbacks, ISBN 978-0-06-200275-4.

Instrumentarium | edytuj kod

Dyskografia | edytuj kod

 Zobacz więcej w artykule Black Label Society, w sekcji Dyskografia.
Albumy solowe
Albumy wideo
Single
Inne

Teledyski | edytuj kod

Filmografia | edytuj kod

Nagrody i wyróżnienia | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e f Jason Ankeny: Zakk Wylde Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2012-04-27].
  2. ↑ GUITAR WORLD’s 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time – Jan. 23, 2004 (ang.). blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07].
  3. ↑ a b Trey Xavier: NAMM 2015 – WYLDE AUDIO – Zakk Wylde Leaves Gibson and Marshall to Start His Own Company (ang.). geargods.net. [dostęp 2016-01-07].
  4. ↑ Zakk Wylde and Wife Barbaranne Name New Child Sabbath Page, Rolling Stone, 6 maja 2012 [dostęp 2018-06-11]  (ang.).
  5. ↑ a b c d Zakk Wylde’s Guitar Gear Rig and Equipment (ang.). www.uberproaudio.com. [dostęp 2012-04-27].
  6. ↑ Zakk Wylde BIllboard Chart History (ang.). www.billboard.com. [dostęp 2016-04-21].
  7. ↑ Zakk Wylde UK Chart History (ang.). www.officialcharts.com. [dostęp 2016-04-18].
  8. ↑ Zakk Wylde/Longplay-Chartverfolgung (niem.). hitparade.ch. [dostęp 2016-04-18].
  9. ↑ Suomen virallinen lista – Artistit Zakk Wylde: Book Of Shadows Ii (fiń.). www.ifpi.fi. [dostęp 2016-04-18].
  10. ↑ Zakk Wylde Australian Albums Chart (ang.). australian-charts.com. [dostęp 2016-04-19].
  11. ↑ Zakk Wylde/Longplay-Chartverfolgung (niem.). musicline.de. [dostęp 2016-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].
  12. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Zakk Wylde Book of Shadows review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-03-04].
  13. ↑ Sludge Scan For September 1999 (ang.). metalsludge.tv. [dostęp 2016-03-04].
  14. ↑ ZAKK WYLDE To Release 'Book Of Shadows II’ In April (ang.). www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-03-04].
  15. ↑ Matt Brown: Metal By Numbers 5/18: Two debuts for a bare bones week (ang.). www.metalinsider.net. [dostęp 2016-05-20].
  16. ↑ a b My Darkest Days Billboard Chart History (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-03-04].
  17. ↑ Zakk Wylde – Between Heaven And Hell (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  18. ↑ Derek Sherinian Featuring Billy Idol, Slash (3) & Zakk Wylde – In The Summertime (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  19. ↑ My Darkest Days – Porn Star Dancing (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  20. ↑ Music Canada: My Darkest Days (ang.). musiccanada.com. [dostęp 2016-03-04].
  21. ↑ RIAA: My Darkest Days (ang.). www.riaa.com. [dostęp 2016-03-04].
  22. ↑ The Fearless Must Endure (feat. Zakk Wylde) – Single Jasta (ang.). itunes.apple.com. [dostęp 2015-08-27].
  23. ↑ Ozzy Osbourne – No Rest For The Wicked (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  24. ↑ Ozzy Osbourne – Just Say Ozzy (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  25. ↑ Ozzy Osbourne – No More Tears (ang.). www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-03-04].
  26. ↑ Encyclopaedia Metallum – Pride & Glory – Pride & Glory (ang.). www.metal-archives.com. [dostęp 2016-03-04].
  27. ↑ Ozzy Osbourne – Ozzmosis (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  28. ↑ Ozzy Osbourne – Down To Earth (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  29. ↑ Ozzy Osbourne – Live At Budokan (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  30. ↑ Fozzy – All That Remains (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  31. ↑ Ozzy Osbourne – Black Rain (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  32. ↑ My Darkest Days – My Darkest Days (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  33. ↑ Jasta – Jasta (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  34. ↑ William Shatner – Seeking Major Tom (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-03-04].
  35. ↑ My Darkest Days – „Porn Star Dancing” (ang.). www.mtv.com. [dostęp 2016-03-05].
  36. ↑ Video Premiere: ZAKK WYLDE’s ‘Sleeping Dogs’ (ang.). blabbermouth.net. [dostęp 2016-04-18].
  37. ↑ Video Premiere: ZAKK WYLDE’s ‘Lost Prayer’ (ang.). www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-02-04].
  38. ↑ Rock Star (pol.). www.filmweb.pl. [dostęp 2012-06-19].
  39. ↑ Rush: Beyond the Lighted Stage (2010) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2011-07-30].
  40. ↑ Cry Baby: The Pedal that Rocks the World (2011) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-02-02].
  41. ↑ God Bless Ozzy Osbourne (2011) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-02-02].
  42. ↑ The Rock & Roll Roast of Zakk Wylde (TV 2012) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2013-03-12].
  43. ↑ Rock and Roll Roast of Dee Snider (2013) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-02-02].
  44. ↑ Documentary About Late OZZY OSBOURNE/MÖTLEY CRÜE Drummer RANDY CASTILLO To Premiere In Beverly Hills (ang.). www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-05-02].
  45. ↑ Metal Hammer Award Winners Announced (ang.). www.metalunderground.com. [dostęp 2015-08-16].
  46. ↑ Metal Hammer Golden Gods awards 2010 gig review (ang.). www.cackblabbath.com. [dostęp 2015-08-16].
  47. ↑ REVOLVER Editor-In-Chief Talks About Upcoming GOLDEN GODS AWARDS – Mar. 29, 2010 (ang.). blabbermouth.net. [dostęp 2010-09-27].
  48. ↑ Revolver Golden Gods Awards 2010: The Winners (ang.). www.metalinjection.net. [dostęp 2010-09-27].
  49. ↑ Robert Pasbani: REVOLVER GOLDEN GODS AWARDS 2012 Nominees Announced; To Be Broadcast Live Online & Xbox (ang.). www.metalinjection.net. [dostęp 2015-08-15].

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Black Label Society Ozzy Osbourne Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Zakk Wylde" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy