Zatoka Wismarska w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaZatoka Wismarska[1] (niem. Wismarer Bucht, a także Wismarbucht) – zatoka, będąca częścią Zatoki Meklemburskiej znajdująca się w jej południowej części. Od północnego wschodu ograniczona wyspą Poel, od północnego zachodu wysepką Walfisch. Stanowi część wybrzeża Meklemburgii-Pomorza Przedniego. Główne miasto to Wismar.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Morze Bałtyckie, Zatoki. W: Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. Zeszyt 10 - Morza i oceany. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2008, s. 52. ISBN 978-83-254-0462-8.