Zbigniew Hołdys

Zbigniew Hołdys w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Zbigniew Hołdys (ur. 19 grudnia 1951 w Lublinie[1]) – polski wokalista, muzyk, kompozytor i instrumentalista, poeta, dziennikarz, grafik oraz scenarzysta filmowy. W latach 1977–1991 lider, kompozytor i gitarzysta grupy muzycznej Perfect, której był współzałożycielem[2].

Spis treści

Młodość | edytuj kod

W latach 60. Hołdys uczęszczał do XVII Liceum Ogólnokształcącego im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie, jednakże szkoły nie ukończył[3]. Pracował jako urzędnik w Zakładzie Technologii Spirytusu i Drożdży, a także w Głównym Urzędzie Statystycznym w Warszawie[4]. W latach 70. podjął naukę w szkole wieczorowej z zamiarem uzyskania dyplomu maturalnego[3]. Wkrótce potem muzyk ponownie porzucił naukę i wyjechał do Stanów Zjednoczonych[3]. W latach późniejszych nie kontynuował edukacji[3].

Kariera muzyczna | edytuj kod

Działalność artystyczną rozpoczął w wieku 16 lat w hippisowskiej grupie „Kwiaty Warszawy”. W 1969 na festiwalu FAMA otrzymał nagrodę specjalną Zbigniewa Namysłowskiego za utwór Hymn do zachodzącego słońca, który skomponował i wykonał (grając na flecie) z zespołem RH−.

W 1970 dokonał pierwszych w Polsce nagrań techniką one-man-band (sam zagrał na wszystkich instrumentach). Wkrótce potem jako niespełna 19-latek został członkiem zespołu „Maryla Rodowicz i Jej Gitarzyści”[5].

W kolejnych latach Hołdys zajmował się tworzeniem własnych projektów (zespół Dzikie Dziecko, nagrania solowe) i pracą na rzecz innych artystów (Andrzej i Eliza, 2 plus 1, Anna Jantar).

W 1976 Hołdys wyjechał do USA, gdzie występował w polonijnych restauracjach. Po powrocie w 1977 nagrał piosenkę Co się stało z Magdą K.? wykonywaną później także przez grupę Strachy na Lachy[6].

Latem 1978 dołączył do grupy muzycznej Perfect Super Show and Disco Band, założonej na przełomie 1977 i 1978 roku przez Wojciecha Morawskiego, Zdzisława Zawadzkiego, Pawła Tabakę, Ewę Konarzewską i Barbarę Trzetrzelewską[7][8][9][10]. Zespół od razu dokonał serii własnych nagrań (kompozycje Hołdysa, m.in. Jego nie ma, Nie ma mogiły rock and rolla), które przyniosły mu znaczną popularność. Wkrótce jednak sprzeczne z ideologią komunistyczną wypowiedzi Hołdysa dla zagranicznej prasy ściągnęły represje ze strony władz PRL i zespół nie mógł w Polsce koncertować[11]. W 1978 Hołdys wraz z zespołem wyjechał do USA, gdzie z przerwami koncertował w klubach polonijnych do 1979. Tuż po powrocie do kraju Hołdys zakończył współpracę z Konarzewską i Trzetrzelewską[12]. Po przekształceniu stylu muzyki na rockową, ze składu odszedł Tabaka[13]. W tym samym roku do zespołu dołączył Grzegorz Markowski[14][15]. Latem 1980 Zbigniew Hołdys oficjalnie zmienił nazwę zespołu na Perfect[16].

W 1981 Perfect uzyskał dużą popularność dzięki piosenkom „Chcemy być sobą”, „Nie płacz Ewka”, „Ale wkoło jest wesoło”, „Niewiele ci mogę dać” i wiele innych. W 1982 powstały kolejne znane kompozycje Hołdysa, m.in. „Autobiografia”. W 1983 odszedł z Perfectu, co spowodowało jego rozwiązanie. W wywiadzie w 2006 podał, że odejście spowodowane było zmęczeniem popularnością i życiem wypełnionym całkowicie pracą: intensywnym koncertowaniem, za które honorarium wynosiło mniej niż 3 bilety na dany koncert, pracą organizacyjną, do której należały uzgodnienia z cenzurą i milicją, pogróżkami SB[17].

W 1983 poprowadził sesję nagraniową I Ching – jego kompozycje (z jego udziałem i pod jego kierunkiem) wykonali słynni muzycy z zespołów Maanam, TSA, Krzak, Osjan, Breakout i Martyna Jakubowicz[18]. Wkrótce potem Hołdys wraz z Wojciechem Waglewskim, Andrzejem Nowickim i Wojciechem Morawskim założył grupę Morawski Waglewski Nowicki Hołdys (1984/1985). Po wydaniu płyty Świnie (1985) i kilkunastu koncertach zespół przestał istnieć[19].

W 1986 roku grał z formacją Plugawy Anonim[20].

W 1987 po raz ostatni pojawił się z zespołem Perfect, z którym dał koncert na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie.

W czasie poprzedzającym pierwsze wolne wybory w 1989 Zbigniew Hołdys został szefem kampanii wyborczej warszawskiej „Solidarności”. Po trasie koncertowej w USA wrócił do Polski, gdzie zajął się życiem rodzinnym.

W 2000 nieoczekiwanie dał jeden koncert po 18 latach milczenia na polskiej scenie. Koncert (w Sali Kongresowej) zadedykował 12-letniemu wówczas synowi Tytusowi. Wkrótce wyszła płyta Hołdys.com zawierająca zupełnie nowy materiał.

W 2002 Hołdys wystąpił na festiwalu w Opolu z piosenką Stalker. W 2007 w 63. rocznicę Powstania warszawskiego nagrał piosenkę pt. Pocałunek do wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, upamiętniającą to wydarzenie.

W roku 2010, po dziesięcioletniej przerwie, stworzył nowy zespół Hołdys Kosmos w składzie: Zbigniew Hołdys, Kuba Koźba, Sajmon, Tytus Hołdys, Mateusz Owczarek, Artur Kempa, Bogdan Wawrzynowicz, Grzegorz Grzyb[21].

Działalność pozamuzyczna | edytuj kod

Od roku 1984 wspólnie z Jarosławem Kukulskim, Natalią Kukulską, Eleni Tzoka, Haliną Frąckowiak, Romualdem Lipko, Markiem Karewiczem, Michałem Rybczyńskim, Danutą Mizgalską był członkiem honorowym Klubu Muzycznego im. Anny Jantar, którego prezesem była Agata Materowicz[22].

W latach 1988–1989 był redaktorem naczelnym muzycznego pisma Non Stop, w ramach którego próbował zmienić profil pisma na ogólnokulturalny, z elementami polityki, co jednak nie zostało zaakceptowane przez czytelników[23].

Podczas wyborów w czerwcu 1989 był szefem promocji kampanii wyborczej Komitetu Obywatelskiego w Warszawie[4].

Od 1990 Hołdys jest korespondentem polonijnych stacji radiowych w USA. W latach 2002–2004 prowadził własny program telewizyjny „Hołdys Guru” (najpierw MTV, potem TVP2). Pisał felietony dla portalu Interia.

Był wydawcą czasopism „Grill” (1992) i „Ultra Szmata” (1998), które jednak upadały po kilku numerach[4].

W latach 1992–2007 był właścicielem sklepu muzycznego Instrumenty Muzyczne, przy ul. Wspólnej w Warszawie[24], gdzie odbywały się spotkania z gwiazdami rocka i pop. W salonie gościli m.in. Kirk Hammett, Mick Taylor, Vinnie Moore, Robert Fripp, Adrian Belew, Ritchie Blackmore, John Scofield, Pat Metheny oraz zespół Guano Apes[24]. Salon zabezpieczał również awaryjny sprzęt podczas koncertów Michaela Jacksona, King Crimson oraz The Rolling Stones[24]. Wcześniej Zbigniew Hołdys prowadził sklep muzyczny na warszawskim Bemowie w pawilonie handlowym przy ul. Szwankowskiego (od 1989).

Od 2004 do 2007 był wykładowcą w Warszawskiej Szkole Filmowej.

Stworzył Akademię Sztuk Przepięknych – program edukacyjny, prezentowany na Przystanku Woodstock, organizowanym przez Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy Jurka Owsiaka.

Jako grafik jest autorem znaku graficznego filmu Kiler (w roli głównej Cezary Pazura)[25].

Jest producentem płyty Szmata zespołu Sto % Bawełny.

Jest autorem sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych. Przetłumaczona przez niego sztuka „Pif paf, jesteś trup!” (autorstwa Williama Mastrosimone) została wystawiona m.in. w Teatrze Studio i na deskach Collegium Nobilium w Akademii Teatralnej.

Prowadzi działalność charytatywną, jest m.in. założycielem fundacji Dzieci Ulicy. Prowadził koncerty poświęcone pamięci Marka Kotańskiego, tzw. „Dzień Kotana”. Z grupą narkomanów i bezdomnych nagrał utwór Pomóż mi, będący hymnem koncertu.

Na początku 2012 podczas dyskusji nad przyjęciem przez Polskę umowy ACTA Hołdys jednoznacznie poparł zapisy umowy ACTA zaostrzające walkę z piractwem w Internecie. Jego wypowiedzi spotkały się z masową krytyką, szczególnie w portalach internetowych[26][27].

W kwietniu 2013 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[28].

Życie prywatne | edytuj kod

16 maja 1987 roku zawarł związek małżeński z Bogumiłą[29], z którą ma synów Tytusa, a także Dawida z jej pierwszego małżeństwa[30]. Mieszka w Falentach[31].

Dyskografia | edytuj kod

Nagrania solowe | edytuj kod

Albumy | edytuj kod

Single | edytuj kod

Inne notowane utwory | edytuj kod

Muzyka filmowa | edytuj kod

Albumy zespołowe | edytuj kod

Perfect | edytuj kod

 Osobny artykuł: Dyskografia Perfectu.

Inne | edytuj kod

Gościnnie | edytuj kod

  • Halina Frąckowiak – Idę (1974) – gitara w utworach „Słońca, Moje Słońca”, „Bawimy się w życie” i „Panna Pszeniczna”
  • Anna Jantar – „Ktoś między nami” (1979) – piosenka śpiewana wspólnie z Anną Jantar
  • Lady Pank – Tacy sami (1988) – gitara w utworach „John Belushi”, „Mała Wojna” i „Giga – Giganci”
  • Liroy – Dzień Szaka-l’a – Bafangoo cz. 2 (1999) – gitara w utworze pt. „Dzień Szaka-l’a”
  • WWO – „Witam was w rzeczywistości” (2005) – gitara w tytułowym utworze „Witam was w rzeczywistości"
  • Wojciech Pilichowski – „Fair of Noise” (2010) – wokal w utworze „Ludzie”

Filmografia | edytuj kod

Uwagi | edytuj kod

  1. ↑ Utwór w archiwum LP3 przypisany zespołowi Perfect[35].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Zbigniew Hołdys – Filmweb.
  2. ↑ Konrad Wojciechowski: Perfect. Wszystkie Pilne sprawy. Warszawa: In Rock, 2010, s. 58.
  3. ↑ a b c d Znani bez matury. Nie matura, lecz chęć szczera... (pol.). gala.onet.pl. [dostęp 2010-05-02].
  4. ↑ a b c Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Poznań: In Rock, 2006, s. 243-245. ISBN 83-60157-14-6.
  5. ↑ Zbigniew Hołdys w Salonie „Polityki” (pol.). W: Oblicza polskiego show-biznesu [on-line]. portel.pl, 2009-12-12. [dostęp 2009-12-16].
  6. ↑ Michał Boroń: Zbigniew Hołdys: Lufa i ogór (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-12-19].
  7. ↑ Perfect: Perfect – biografia (pol.). www.perfect.art.pl. [dostęp 4 czerwca 2009].
  8. ↑ Perfect – historia (pol.). [dostęp 4 czerwca 2009].
  9. ↑ Perfect – biografia (pol.). www.miastomuzyki.pl. [dostęp 4 czerwca 2009].
  10. ↑ Perfect – biografia (pol.). www.80s.pl. [dostęp 3 czerwca 2009].
  11. ↑ muzyka.wp.pl: Zbigniew Hołdys (pol.). [dostęp 2015-04-20].
  12. ↑ Kamil Rubik: Perfect – Niepokonany. Rozmowa z Grzegorzem Markowskim (pol.). Rock Magazyn. [dostęp 8 czerwca 2009].
  13. ↑ Byli członkowie – Paweł Tabaka (pol.). www.perfect.art.pl. [dostęp 8 czerwca 2009].
  14. ↑ Wiesław Królikowski. Grzegorz Markowski – jaskinia wyzwolonego dźwięku. „Tylko Rock”. 
  15. ↑ Non Stop przedstawia: Grzegorz Markowski. „Non Stop”, 1979. 
  16. ↑ Michał Kirmuć. Coś najuczciwszego. „Teraz Rock”, luty 2004. Warszawa: Orange Media. 
  17. ↑ Wojciech Staszewski: Jakby kolega na wysokości powiedział: „No masz, zasrańcu, w prezencie”. Rozmowa ze Zbigniewem Hołdysem (pol.). W: Duży Format [on-line]. 2006-11-21. [dostęp 2014-04-20].
  18. ↑ Fabryka Projektów: I ching – zapomniana perełka rocka (pol.). naszglos.info. [dostęp 2013-07-02].
  19. ↑ Morawski Waglewski Nowicki Hołdys – Świnie (pol.). muzyczny.jogger.pl. [dostęp 2007-05-03].
  20. ↑ Plugawy Anonim, The Perfect Rock Band Story, 27 października 2016 [dostęp 2019-01-02]  (ang.).
  21. ↑ Hołdys raportuje ze studia (pol.). www.magazyngitarzysta.pl. [dostęp 2010-11-13].
  22. ↑ Klub Anny Jantar Bloog Anny Jantar [dostęp 2013-08-22].
  23. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Poznań: In Rock, 2006, s. 412–413. ISBN 83-60157-14-6.
  24. ↑ a b c Interia: Legendarny sklep znika (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2007-12-10].
  25. ↑ a b c d FilmPolski.pl – Zbigniew Hołdys (pol.). filmpolski.pl. [dostęp 2015-02-10].
  26. ↑ Łukasz Szewczyk: Zbigniew Hołdys znika z Facebooka. Zrobił się chlew. Media2, 2012-01-26. [dostęp 2012-02-07].
  27. ↑ Mariusz Cieślik: Hołdys: Mam gdzieś internetowy lincz. Newsweek.pl. s. 2012-01-31. [dostęp 2012-02-07].
  28. ↑ ZAiKS ma 95 lat, mkidn.gov.pl, 24 kwietnia 2013 [dostęp 2013-04-24] .
  29. ↑ Perfect (pol.). rmf.fm. [dostęp 2016-09-10].
  30. ↑ Liliana Śnieg-Czaplewska: Zbigniew i Tytus Hołdys – Chcemy być sobą (pol.). polki.pl. [dostęp 2015-05-13].
  31. ↑ Alex Kłoś: Hołdys wraca na scenę. „Nie lubię branży muzycznej” (pol.). warszawa.wyborcza.pl. [dostęp 2010-12-03].
  32. ↑ Zbigniew Hołdys – „Hołdys.com” (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-10-17].
  33. ↑ a b LP3 – Statystyki dla wykonawcy Zbigniew Hołdys (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2011-10-17].
  34. ↑ a b SLiP – Statystyki dla wykonawcy Zbigniew Hołdys (pol.). www.radio.szczecin.pl. [dostęp 2011-10-17].
  35. ↑ Co się stało z Magdą K. Kariera utworu na liście. W: Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego [on-line]. [dostęp 2015-01-08].

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Zbigniew Hołdys" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy