Zgromadzenie Republiki (Portugalia)

Zgromadzenie Republiki (Portugalia) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Zgromadzenie Republiki (port. Assembleia da República) – jednoizbowy parlament Portugalii, w którego skład po reformie przeprowadzonej w 1989 wchodzi 230 deputowanych. Gmach parlamentu znajduje się w zabytkowym budynku benedyktyńskiego klasztoru Pałacu São Bento w stolicy kraju Lizbonie. W Pałacu São Bento za dyktatorskich rządów António de Oliveira Salazara w okresie II Republiki Portugalskiej obradowało Zgromadzenie Narodowe.

Spis treści

Struktura | edytuj kod

Zgromadzenie Republiki składało się początkowo z 250 deputowanych ale konstytucyjne reformy przeprowadzone w 1989 zredukowały jego liczbę, ustanawiając ją w przedziale 180–230. Deputowani są wybierani w głosowaniu powszechnym na okres czterech lat w dwudziestu dwóch okręgach wyborczych (osiemnaście znajduje się w Portugalii kontynentalnej, po jednym w autonomicznych regionach: Azorów i Madery, jeden dla Portugalczyków żyjących w Europie i ostatni dla tych żyjących w reszcie świata). Liczba mandatów w zgromadzeniu, która przyznawana jest z uwzględnieniem metody d'Hondta ustalana jest również poprzez liczbę zarejestrowanych wyborców w danym okręgu wyborczym. Okręgi wyborcze różnią się od siebie wielkością i tak region dystrykt Lizbona wysyła do Zgromadzenia Republiki aż 48 przedstawicieli, a dystrykt Portalegre jedynie 2.

Przewodniczący | edytuj kod

Konstytuanta
Zgromadzenie Republiki

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Leaders of Portugal (ang.). zarate.eu. [dostęp 2016-10-20].

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (parlament jednoizbowy):
Na podstawie artykułu: "Zgromadzenie Republiki (Portugalia)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy