Związki alifatyczne w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaZwiązki alifatyczne, związki łańcuchowe – w tradycyjnej polskiej[a] nomenklaturze chemicznej: węglowodory i inne związki organiczne, nasycone (jak alkany) lub nie (jak alkeny i alkiny), w których atomy węgla tworzą łańcuchy proste lub rozgałęzione, lecz nie tworzą struktur zamkniętych (cyklicznych). W tym znaczeniu przeciwstawia się je więc wszystkim organicznym związkom cyklicznym, zarówno aromatycznym, jak i niearomatycznym (te ostatnie nazywane są cykloalifatycznymi lub alicyklicznymi).
Obecnie, zgodnie z nazewnictwem Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC), przez związki alifatyczne rozumie się wszystkie związki organiczne niearomatyczne (również te o łańcuchach zamkniętych)[1].
Uwagi | edytuj kod
- ↑ także czeskiej, rosyjskiej, hiszpańskiej i kilku innych
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Aliphatic compounds, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.A00217, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
Na podstawie artykułu: "Związki alifatyczne" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy
