Zygmunt Waliszewski

Zygmunt Waliszewski w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Zygmunt Waliszewski (ur. 1 grudnia 1897 w Petersburgu, zm. 5 października 1936 w Krakowie) – malarz i rysownik, reprezentant nurtu kolorystycznego, należał do kapistów.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Jego matką była Michalina z domu Regulska (siostra Cecylii, matki Marii Leśniakowej)[1]. Malarstwa i rysunku uczył się w Tbilisi w Gruzji u Mikołaja Sklifasowskiego i B. Vogla. W wieku 11 lat wystawił swoje prace na wystawie „Cudowne dziecko”. W czasie I wojny światowej walczył w armii rosyjskiej. W Moskwie poznał artystów z grupy Świat Sztuki. Zwiedził też moskiewskie zbiory malarstwa francuskiego Siergieja Szczukina i Iwana Morozowa. W roku 1920 wyjechał do Polski. Od 1921 studiował pod kierunkiem Wojciecha Weissa i Józefa Pankiewicza w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1924−1931 kontynuował studia w Paryżu pod kierunkiem Józefa Pankiewicza. W roku 1930 uczestniczył w wystawie kapistów w paryskiej Galerie Zak. W Paryżu zachorował na nieuleczalną chorobę Bürgera. Amputowano mu obie nogi. Groziła mu amputacja rąk. W roku 1931 powrócił do Polski, zamieszkał w Warszawie i Krakowie. W roku 1933 ożenił się. Mimo kalectwa malował nadal. W latach 1935−1936 stworzył plafon w Kurzej Stopce na Wawelu. W 1936 zaprojektował scenografię do opery Pergolesiego La serva padrona. Zmarł wkrótce potem.

W 1937 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Waliszewski malował pejzaże, martwą naturę, portrety i kompozycje figuralne, nawiązujące do arcydzieł dawnego malarstwa. Mimo kalectwa ukazywał świat radosny, nawiązywał do konwencji komedii dell’arte. Mimo krótkiego życia pozostawił bogaty dorobek artystyczny.

Galeria | edytuj kod

  • Uczta u Benvenuta Celliniego

  • Diana i Akteon

  • Ogród botaniczny w Warszawie

  • Akt w kapeluszu

  • Bitwa nad Dubissą

  • Portret Kiryła Zdanowicza

  • Wyspa miłości

  • Malarz i modelka

  • Pomnik generała Championnet w Valence

  • Wenus

  • Autoportret kubizujący

  • Toaleta Wenus

  • Uczta I, tzw. Duża

  • Uczta II, tzw. Wenecka

  • Chłopcy i martwa natura

  • Kwiaty

  • Pan w zielonym fraku

  • Martwa natura

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Hanna Kaniasta, Grzegorz Ryczywolski: Emerykowie. muzeumkonstancina.pl, 2012. [dostęp 2017-06-17].
  2. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410

Bibliografia | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Zygmunt Waliszewski" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy