Aerocar w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaAerocar (znany także jako Taylor Aerocar) – samolot przystosowany do ruchu drogowego. Został zaprojektowany i zbudowany przez Moultona Taylora w roku 1949[1]. Jest to najsłynniejszy "latający samochód" wszech czasów. W sumie wyprodukowano tylko sześć pojazdów. Obecnie w stanie do lotu jest tylko jeden.
Spis treści
Konstrukcja | edytuj kod
Samolot był górnopłatem z czteropodporowym podwoziem stałym[2].
Pojazd wyposażony został w śmigło pchające i składane skrzydła. Umożliwiało to na przekonfigurowanie samochodu w samolot w ciągu pięciu minut. Ogon i skrzydła samolotu po złożeniu były przygotowane do holowania[2].
Zostały zaprojektowane trzy wersje pojazdu oznaczone odpowiednio: I, II i III[2]. Obecnie firma pracuje nad nowym modelem, który ma nosić nazwę Aerocar 2000. Ma być on zbudowany na bazie samochodu Lotus Elise[3].
Osiągi | edytuj kod
Aerocar I | edytuj kod
- prędkość maksymalna: 172 km/h
- zasięg: 480 km
- pułap: 3,658 m
- prędkość wznoszenia: 168 m/min
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Taylor Aerocar III (ang.). museumofflight.org. [dostęp 2011-03-18].
- ↑ a b c Aerocar performance and specifications (ang.). pilotfriend.com. [dostęp 2011-03-18].
- ↑ The Aerocar Homepage (ang.). aerocar.com. [dostęp 2011-03-18].