Andrzej Alojzy Ankwicz

Andrzej Alojzy Ankwicz w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Andrzej Alojzy Ankwicz herbu Abdank, właśc. hrabia Andrzej Alojzy Skarbek z Posławic Ankwicz (ur. 22 czerwca 1777 w Krakowie, zm. 26 marca 1838 w Pradze) – polski hrabia i biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita lwowski w latach 1815–1833, od 1817 także prymas Galicji i Lodomerii, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech w latach 1833–1838, rektor Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1817–1818.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Syn Józefa i Anny Biberstein-Starowieyskiej. Studiował w Krakowie i Wiedniu. Święcenia kapłańskie przyjął 2 września 1810. Był kanonikiem, rektorem seminarium oraz dyrektorem studium teologicznego w Ołomuńcu. 25 marca 1815 został mianowany arcybiskupem Lwowa obrządku łacińskiego, sakrę biskupią przyjął 15 sierpnia 1815.

Ankwicz zapisał się w historii archidiecezji jako energiczny zarządca, dbający o dyscyplinę duchowieństwa oraz rozwój kultu liturgicznego. Troszczył się również o oświatę ludową. Jako polityk sprzeciwiał się polskim ruchom niepodległościowym i sprzyjał polityce domu Habsburgów. W 1817 uzyskał od cesarza austriackiego tytuł prymasa Galicji i Lodomerii (dla siebie i kolejnych arcybiskupów Lwowa). W latach 1817–1818 piastował urząd rektora Uniwersytetu Lwowskiego.

30 września 1833 został przeniesiony na funkcję arcybiskupa Pragi. Został pochowany w podziemiach archikatedry św. Wita w Pradze[1].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Ankwicz Andrzej [W:] Polski Słownik Biograficzny. Uzupełnienia i sprostowania do tomów 01-40. Warszawa – Kraków, 2002, s. 7.

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Andrzej Alojzy Ankwicz" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy