Benzydamina w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania UwagaBenzydamina (łac. Benzydaminum) – niesteroidowy lek przeciwzapalny, przeciwobrzękowy, dostępny bez recepty w formie tabletek do ssania, proszku do sporządzania roztworu do irygacji, kremu, żelu oraz płynów do płukania gardła i jamy ustnej.
Działanie fizjologiczne | edytuj kod
Benzydamina jest pochodną indazolu o działaniu przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym[3], przeciwbólowym, miejscowo znieczulającym i antyseptycznym. Przenika przez barierę krew-mózg.
Stosowana jest w różnych formach:
- krem i żel - na bóle mięśni, zapalenia ścięgien i zapalenia żył,
- tabletki do ssania, płyny do rozpylania i płukania jamy ustnej - w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła[4][5], po ekstrakcji zębów i w zapaleniu błon śluzowych po radio- i chemioterapii,
- roztwór do irygacji w leczeniu zapalenia sromu, pochwy i szyjki macicy, po chemio- i radioterapii, w higienie osobistej w czasie połogu.
Wykazuje także działanie odkażające, oddziałując na różne gatunki grzybów i bakterii.
Do działań niepożądanych w przypadku leczenia jamy ustnej i gardła zalicza się odrętwienia w miejscu podania. Długotrwałe stosowanie może wywoływać uczulenie.
Benzydamina bywa nadużywana pozamedycznie, jako substancja o działaniu psychoaktywnym. Działanie benzydaminy, związane z uwolnieniem dużych ilości dopaminy, obejmuje euforię i poczucie błogostanu, a w większych dawkach efekty antycholinergiczne jak halucynacje, urojenia, suchość w ustach i drgawki. Działanie utrzymuje się do 8 godzin, po czym osoba zażywająca staje się zmęczona i wyciszona, niemniej jednak zaśnięcie jest niemal niemożliwe[6].
Preparaty | edytuj kod
Preparaty proste: Benevox, Hascosept, Septolux, Tantum Rosa, Tantum Verde, Uniben[7]
Preparaty złożone: Septolete ultra (benzydamina + chlorek cetylopirydyniowy)[7]
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ Benzydamine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB09084 (ang.).
- ↑ R.R. Lisciani R.R., P.S.P.S. Barcellona P.S.P.S., B.B. Silvestrini B.B., Researches on the topical activity of benzydamine, „European Journal of Pharmacology”, 3 (2), 1968, s. 157–162, DOI: 10.1016/0014-2999(68)90069-1, PMID: 5666012 .
- ↑ Paul Rutter: Opieka farmaceutyczna : objawy, rozpoznanie i leczenie. Wrocław: Urban&Partner, 2006. ISBN 83-89581-08-6.
- ↑ Turnbull RS. Benzydamine Hydrochloride (Tantum) in the management of oral inflammatory conditions. „Journal of Canadian Dental Association”. 2 (61), s. 127–34, 1995. PMID: 7600413.
- ↑ Jacek SeinJ.S. Anand Jacek SeinJ.S., Magdalena Lukasik-M.L. Glebocka Magdalena Lukasik-M.L., Roman PawełR.P. Korolkiewicz Roman PawełR.P., Recreational abuse with benzydamine hydrochloride (tantum rosa), „Clinical Toxicology”, 45 (2), 2007, s. 198–199, DOI: 10.1080/15563650600981210, PMID: 17364645 .
- ↑ a b Benzydamina. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2018-05-21].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
