Bernard Meretyn

Bernard Meretyn w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Bernard Meretyn (ur. XVII w., zm. przed 8 listopada 1759) – lwowski architekt, prawdopodobnie pochodzący z terenów Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Prekursor form rokokowych na ziemiach polskich[2].

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Brak jest danych o życiu Bernarda Meretyna przed jego przybyciem do Lwowa w 1738. Współpracował z architektem Marcinem Urbanikiem z Zamościa. Obydwaj nie należeli do lwowskiego cechu budowniczych, co stało się przyczyną nieustających konfliktów. Początkowo jego protektorem był radca miejski Carlo Garani, dla którego przebudował kamienicę i pałac we Lwowie, zwany później pałacem Biesiadeckich. Potem architekta zaprotegował starosta kaniowski Mikołaj Bazyli Potocki, który zlecił mu prace w Horodence i Buczaczu. Meretyn współpracował z rzeźbiarzem Johannem Georgem Pinslem. Od 1745 był architektem nadwornym króla Augusta III.

W 1742 Meretyn zajmował się przebudową kościoła i klasztoru karmelitanek trzewiczkowych we Lwowie. Wiele projektów Meretyna zrealizowano dopiero po jego śmierci.

Jego twórczość oraz Franca Antona Pilgrama mieli wspólne genezę[3].

Zdaniem dr. Agaty Dworzak, Bernard Meretyn zmarł przed 8 listopada 1759[4] (wcześniej Zbigniew Hornung twierdził, że w 1759[5], Orest Łylo – że 3 lub 4 stycznia[6]).

Wraz z żoną Anną Różą mieli syna Józefa, ochrzczonego w 15 kwietnia 1742[7] w katedrze rzymskokatolickiej we Lwowie (świadkowie – dr medycyny Teodor Noel oraz Krystyna Ecksteinowa, żona malarza Sebastiana Ecksteina)[8] oraz córkę Franciszkę Rozalię[7], ochrzczonu 8 marca 1743 tam że (świadkowie – Karol Garani, dr medycyny, lwowski rajca oraz Anna Wieniawska, żona chorążego przemyskiego Marcina Aleksandra Wieniawskiego)[8]. Po śmierci Bernarda Meretyna jego wdowa 23 kwietnia 1761 poślubiła Wojciecha Szełkowskiego[9] (wcześniej Zbigniew Hornung twierdził, że jego nazwisko – Szatkowski[10]).

Realizacje | edytuj kod

Dzieła przypisywane

Dzieła przypisywane (z reguły bezpodstawnie)

  • Sobór św. Jura we Lwowie

  • Kościół w Tarnogrodzie

  • Ratusz w Buczaczu

  • Kościół św. Trójcy we Lwowie

  • Kościół w Łopatynie

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Meretyn Bernard, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-12-31] .
  2. ↑ Górska Aleksandra: Kresy. Przewodnik. Kraków: Wydawnictwo Kluszczynski, 2005, s. 32. ISBN 83-7447-006-2.
  3. ↑ Piotr Krasny: Kościół parafialny w Hodowicy. W: Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej. T. 1. Kraków, s. 43. [dostęp 2016-12-20].
  4. ↑ Dworzak, s. 51.
  5. ↑ Zbigniew Hornung: Merenyn Bernard (zm. 1759), s. 442, 444.
  6. ↑ Орест Лильо: Майстер-будівничий Мартин Урбанік.
  7. ↑ a b Dworzak, s. 51.
  8. ↑ a b Dworzak, s. 326.
  9. ↑ Dworzak, s. 330.
  10. ↑ Zbigniew Hornung: Merenyn Bernard (zm. 1759), s. 444.
  11. ↑ Piotr Krasny, Jakub Sito: "Pan Piotr Polejowski snycyrz lwowski" i jego dzieła w kościele Franciszkanów w Przemyślu. W: Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej. T. 5. Kraków, 2003, s. 178. [dostęp 2016-12-15]

Bibliografia | edytuj kod

  • Zbigniew Hornung: Merenyn Bernard (zm. 1759). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XX/3, zesz. 86. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk : Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1978, 409—616 s., s. 442—444.
  • Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne w XVIII wieku w świetle ksiąg metrykalnych i sądowych. Kraków: Wyd. Attyka, 2018, 514 s. ​ISBN 978-83-65644-47-3​.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

  • Орест Лильо: Майстер-будівничий Мартин Урбанік. W: Діяльність будівничих Львова першої половини XVIII ст. в контексті європейських зв'язків: особливості формування і розбудови. (ukr.) [dostęp 2020-01-09]


Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Bernard Meretyn" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy