Connecticut (rzeka)

Connecticut (rzeka) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Connecticut – rzeka w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, największa rzeka Nowej Anglii.

Długość 640 km, powierzchnia dorzecza 29 138 km2. Źródła leżą w północnej części stanu New Hampshire. Stamtąd rzeka płynie na południe tworząc granicę między stanami New Hampshire i Vermont, następnie biegnie przez zachodnią część stanu Massachusetts i przez centralną część stanu Connecticut, gdzie wpada do Atlantyku w mieście Fenwick.

Zobacz też | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Connecticut (rzeka)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy