DVB-T2 w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaDVB-T2 (ang. Digital Video Broadcasting – Terrestrial Second Generation) – standard naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T drugiej generacji służący do transmisji (przesyłu) skompresowanych danych multimedialnych. Do kompresji audio/wideo przyjęto standardy MPEG-2 i MPEG-4 (H.264/AVC), planowane jest również wykorzystanie MPEG-H (H.265/HEVC)[1]. Szacuje się, że wykorzystuje on 50% mniej pojemności pasma radiowego niż DVB-T[2].
Spis treści
- 1 Szkic standardu
- 2 Demonstracje
- 3 Realizacja
- 4 Plany na przyszłość
- 5 Zobacz też
- 6 Przypisy
- 7 Linki zewnętrzne
Szkic standardu | edytuj kod
Dla standardu T2 przyjęto następujące parametry:
- Modulacja OFDM z wykorzystaniem konstelacji QPSK, 16-QAM, 64-QAM i 256-QAM.
- Tryby OFDM: 1k, 2k, 4k, 8k, 16k i 32k.
- Długości okresu ochronnego: 1/128, 1/32, 1/16, 19/256, 1/8, 19/128 i 1/4.
- Kodowanie korekcyjne LDPC oraz BCH (tak jak w DVB-S2), ze sprawnościami 1/2, 3/5, 2/3, 3/4, 4/5 i 5/6.
- Liczba kanałów pilotowych jest mniejsza, występują one w 8 różnych wzorach, ekwalizacja kanału może opierać się również na systemie bezpilotowym CD3[3].
- W trybie 32k może być wykorzystana większa część pasma, co umożliwia powiększenie przepustowości o kolejne 2%.
- Specyfikacja DVB-T2 zawiera możliwości wykorzystania kanałów o szerokościach 1,7, 5, 6, 7, 8 i 10 MHz.
Porównanie dostępnych parametrów dla DVB-T i DVB-T2 (pogrubieniem zaznaczono nowości)[4]:
Demonstracje | edytuj kod
Pierwsza publiczna prezentacja emisji na żywo w standardzie DVB-T2, która pozwoliła na szersze poznanie możliwości i ocenę sprawności rozwiązania, odbyła się 12-16 września na wystawie IBC 2008 w Amsterdamie na stoisku brytyjskiego regulatora Ofcom.
Włoski nadawca publiczny, telewizja RAI w systemie nadawania DVB-T2 przeprowadziła testy transmisji rozdzielczości UHDTV[5].
Realizacja | edytuj kod
31 marca 2010 nastąpił oficjalny start telewizji naziemnej DVB-T2 w Wielkiej Brytanii. W ramach multipleksu są emitowane 3 stacje HD. Emisja wideo odbywa się w MPEG-4.
21 grudnia 2012 nastąpił start emisji testowej w Warszawie na kanale 29 – 538 MHz. Współpracę podjęli EmiTel, TVP i Samsung. Celem transmisji jest sprawdzenie funkcjonalności SFN. Emisje zostały zakończone 4 lipca 2013 r.
Od 3 do 31 lipca 2015 z obiektu RTCN Warszawa/Raszyn na kanale 7 (191,50 MHz) przeprowadzano test emisji DVB-T2 4K z kompresją HEVC[6]. Celem emisji było wypróbowanie nowych technologii.
Od lutego była prowadzona emisja w systemie DVB-T2 trzeciego multipleksu lokalnego z masztu na budynku przy ulicy Sienkiewicza na kanale 36 (594 MHz) z mocą 0,8 kW ERP dookólnie, która została wyłączona 1 listopada 2016 r.
Plany na przyszłość | edytuj kod
W przyszłości system nadawania DVB-T2 będzie docelowym standardem do transmisji UHDTV (DVB-T2/HEVC)[7].
W Polsce nie jest znany termin wdrożenia DVB-T2. Ma on zostać ustalony do końca 2022 roku[8].
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ ARD i ZDF chcą nadawać w DVB-T2 i formacie HEVC.
- ↑ Rafał Tomasiak, Janusz Sulisz: Nowy standard DVB-T2 wydajniejszy o 49 proc. (pol.). Hollex Sat Systems, 2008-09-08. [dostęp 2013-12-21].
- ↑ CD3: pilot-free channel estimation for increased capacity in DVB-T2 (ang.). Radiotelevisione Italiana - Centro Ricerche e Innovazione Tecnologica. [dostęp 2013-12-21].
- ↑ 2nd Generation Terrestrial: The World’s Most Advanced Digital Terrestrial TV System (ang.). DVB Project, grudzień 2013. [dostęp 2013-12-21].
- ↑ Anita Dąbek: RAI z testami SHDTV w DVB-T2 (pol.). SAT Kurier, 2008-12-19. [dostęp 2013-12-21].
- ↑ Anita Kaźmierska: TVP testuje emisję 4K w DVB-T2 i internecie (pol.). W: SAT Kurier [on-line]. Hollex Sat Systems, 2015-07-01. [dostęp 2015-08-17].
- ↑ Adam Urbanek: DVB-T2 technologią jutra dla HDTV (pol.). Computerworld Polska, 2008-08-22. [dostęp 2013-12-21].
- ↑ Strategia regulacyjna na lata 2017-2022 [pdf], Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 1 marca 2018 .