Eberhard V Wirtemberski

Eberhard V Wirtemberski w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Eberhard V Wirtemberski (ur. 11 grudnia 1445 w Urach, zm. 25 lutego 1496 w Tybindze) – pierwszy książę Wirtembergii. Znany także jako Eberhard I lub Eberhard Brodaty (Eberhard im Bart).

Życiorys | edytuj kod

Syn Ludwika I i Matyldy Wittelsbach. Przejął władzę w hrabstwie Wirtembergii-Urach w 1459. W 1476 wziął ślub z Barbarą Gonzagą pochodzącą ze znanej i wpływowej włoskiej rodziny, córkę markiza Mantui Ludwika III. Jedyna córka z tego małżeństwa zmarła.

Wielki dobrodziej miasta Tybingi. W 1477 założył tam uniwersytet, który do dziś nosi jego imię. Pasją Eberharda była literatura. Pisał i tłumaczył teksty z łaciny.

Na mocy porozumienia z 1482 ponownie połączono dwie części Wirtembergii ze stolicą w Stuttgarcie. 21 czerwca 1495 na Sejmie Rzeszy w Wormacji cesarz Maksymilian I nadał mu tytuł księcia.

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Eberhard V Wirtemberski" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy