Eparchia moskiewska obwodowa

Eparchia moskiewska obwodowa w encyklopedii

Eparchia moskiewska obwodowa, ros. Московская епархия (областная) – historyczna^[1] eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jej ostatnim ordynariuszem był metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz (Pojarkow), który rezydował w Monasterze Nowodziewiczym w Moskwie. Funkcję katedry pełniła cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Monasterze Nowodziewiczym w Moskwie.

Spis treści

• 1 Historia^[2]
• 2 Statystyki^[2]
• 3 Monastery^[3]
  • 3.1 Męskie
  • 3.2 Żeńskie
• 4 Przypisy

Historia^[2] | edytuj kod

Eparchia moskiewska obwodowa, znana również jako metropolia kruticka, była kontynuatorką tradycji eparchii sarajskiej, a następnie sarskiej i podońskiej. Biskupi sarajscy rezydowali od 1261 w Saraju, sprawując opiekę duchową nad ruskimi jeńcami w niewoli tatarskiej oraz przybywającymi do Ordy. Biskupstwo odgrywało znaczącą rolę w kontaktach dyplomatycznych między Ordą a Księstwem Moskiewskim.

Nazwę eparchii zmieniono oficjalnie na sarską i podońską między r. 1459 a 1461, jednak tytuł taki używany był przez biskupów sarajskich już w XIV w. Biskupi sarscy i podońscy byli od drugiej połowy XIV w. najbliższymi współpracownikami metropolity moskiewskiego. Po ustanowieniu w 1589 Patriarchatu Moskiewskiego biskupi sarscy i podońscy przybrali tytuł metropolitów krutickich; stara nazwa równolegle pozostawała w użyciu. Metropolita kruticki nadal był najbliższym współpracownikiem patriarchy. Metropolia została zlikwidowana w 1788. Restytuował ją w 1918 patriarcha moskiewski i całej Rusi Tichon. Od 1945 do końca działalności eparchii metropolita kruticki był stałym członkiem Świętego Synodu. Jego zadaniem według statutu wewnętrznego Cerkwi było wspieranie Patriarchy Moskiewskiego i całej Rusi w zarządzaniu eparchią moskiewską, podlegały mu struktury poza miastem Moskwa (w samym mieście działa eparchia moskiewska miejska).

Postanowieniem Świętego Synodu z 13 kwietnia 2021 r., w miejsce eparchii moskiewskiej obwodowej utworzono metropolię moskiewską, którą podzielono na pięć eparchii: bałaszyską, kołomieńską, odincowską, podolską i siergijewoposadzką^[1].

Statystyki^[2] | edytuj kod

Według danych z grudnia 2014 w eparchii funkcjonowało 1126 parafii w 48 dekanatach:

• dekanat bałaszyski
• dekanat bogorodski
• dekanat bronnicki
• dekanat chimkowski
• dekanat czechowski
• dekanat dmitrowski
• dekanat dołgoprudnieński
• dekanat domodiedowski
• dekanat dubnieńsko-tałdomski
• dekanat istriński
• dekanat iwantiejewski
• dekanat jegorjewski
• dekanat kaszyrski
• dekanat kliński
• dekanat kołomieński
• dekanat krasnogorski
• dekanat likino-dulowski
• dekanat lubieriecki
• dekanat łosino-pietrowski
• dekanat łotoszyński
• dekanat łuchowicki
• dekanat maliński
• dekanat możajski
• dekanat mytiszczański
• dekanat naro-fomiński
• dekanat odincowski
• dekanat oriechowo-zujewski
• dekanat oziorski
• dekanat pawłowskoposadzki
• dekanat podolski
• dekanat puszkiński
• dekanat ramieński
• dekanat rogaczowski
• dekanat ruzski
• dekanat siergijewoposadzki
• dekanat sieriebrianoprudzki
• dekanat sierpuchowski
• dekanat sołniecznogorski
• dekanat stupiński
• dekanat szachowski
• dekanat szaturski
• dekanat szczołkowski
• dekanat widnowski
• dekanat wołokołamski
• dekanat woskriesieński
• dekanat zarajski
• dekanat zwienigorodzki
• dekanat żukowski

W wyżej wymienionych dekanatach oraz w 24 klasztorach służyło 1430 kapłanów i 110 diakonów. Kandydaci do służby w eparchii kształcili się w seminarium duchownym w Kołomnie.

Monastery^[3] | edytuj kod

Eparchii podlegały następujące klasztory:

Męskie | edytuj kod

• Bierłukowska Pustelnia św. Mikołaja
• Monaster św. Katarzyny w Widnym
• Monaster Świętych Borysa i Gleba w Dmitrowie
• Starogołutwiński Monaster Objawienia Pańskiego w Kołomnie
• Guslicki Monaster Przemienienia Pańskiego
• Monaster św. Mikołaja Piesznoskiego
• Pustelnia Wniebowstąpienia św. Dawida
• Monaster Opieki Matki Bożej i św. Bazylego w Pawłowskim Posadzie
• Monaster św. Mikołaja w Radowicach
• Monaster Wysocki
• Monaster Narodzenia Matki Bożej w Starym Bobrieniewie
• Łużecki Monaster Narodzenia Matki Bożej i św. Teraponta w Możajsku

Żeńskie | edytuj kod

• Skit św. Serafina z Sarowa i Ikony Matki Bożej „Znak” w Bitiagowie
• Monaster Przemienienia Pańskiego i Złożenia Szaty Matki Bożej w Blachernie w Diedieniewie
• Monaster Trójcy Świętej i św. Marii w Jegorjewsku
• Brusieński Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Kołomnie
• Nowogołutwiński Monaster Trójcy Świętej w Kołomnie
• Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Kołockim
• Monaster Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Kołyczewie
• Monaster św. Aleksandra Newskiego w Makłakowie
• Monaster Nowodziewiczy w Moskwie
• Borodiński Monaster Przemienienia Pańskiego w Siemionowskim
• Monaster Władyczny Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni w Sierpuchowie
• Biełolesocki Monaster Trójcy Świętej w Stupinie

Przypisy | edytuj kod

1. ↑ ^{a b} ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 13 апреля 2021 года – ЖУРНАЛ № 4 (ros.). patriarchia.ru, 13 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-15].
2. ↑ ^{a b} Московская епархия (областная)
3. ↑ Монастыри

Na podstawie artykułu: "Eparchia moskiewska obwodowa" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy