Galagowate w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Galagidae) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaGalagowate[4], galago (Galagidae) – rodzina południowoafrykańskich, nadrzewnych ssaków naczelnych z infrarzędu lorisokształtnych (Lorisiformes) o nocnym trybie życia, wcześniej zaliczanych do lorisowatych jako podrodzina Galaginae. Wiele gatunków pozostaje słabo poznanych, niektóre narażone są na wyginięcie.
Spis treści
Występowanie | edytuj kod
Galagowate zamieszkują środkową i południową Afrykę[5]. Nie występują na Madagaskarze. Zasiedlają tereny zalesione oraz busz.
Charakterystyka | edytuj kod
Są to małpiatki o niewielkich rozmiarach. Długość ciała od 14 cm (galago senegalski) do 35 cm (otolemur gruboogonowy). Ogon osiąga długość większą od długości ciała i jest wykorzystywany do utrzymywania równowagi. Gatunki z tej rodziny mają duże uszy i oczy oraz silnie rozwinięte kończyny tylne. Na drugim palcu stopy znajduje się długi pazur wykorzystywany do czyszczenia sierści.
184-209
Prowadzą nadrzewny i nocny tryb życia. Żerują samotnie lub w małych grupach. Bardzo sprawnie poruszają się wśród gałęzi, skaczą z drzewa na drzewo. Po ziemi skaczą podobnie jak kangury. Są wszystkożerne - żywią się owadami i ich larwami, drobnymi kręgowcami, a także pędami roślin, owocami i nasionami. Ciąża trwa 110-133 dni. Samica rodzi jedno lub dwa młode. Młode rodzą się nie w pełni samodzielne. Przez kilka do kilkunastu dni - w zależności od gatunku - wędrują z matką przyczepione do jej futra. Galagowate trzymane w ogrodach zoologicznych żyją 12-16,5 roku.
Systematyka | edytuj kod
Do rodziny galagowatych należą następujące rodzaje[6][4] (autorzy Mammal Species of the World wyróżniają tylko trzy rodzaje: Euoticus, Galago i Otolemur[7]):
- Euoticus J.E. Gray, 1863 – igłoszpon
- Galagoides A. Smith, 1833 – galagonik
- Paragalago Masters, Génin, Couette, Groves, Nash, Delpero & Pozzi, 2017
- Galago É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1796 – galago
- Sciurocheirus J.E. Gray, 1872 – galagosek
- Otolemur Coquerel, 1859 – otolemur
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Galagidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 338, 1825 (ang.).
- ↑ Galagonidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2009-01-19] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 34–35. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ K.A.-I. Nekaris: Family Galagidae (Galagos). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.)
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 160–164. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.)
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Family Galagidae. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-04].
Bibliografia | edytuj kod
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.