Grangemouth w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaGrangemouth (gael. Inbhir Ghrainnse) – miasto w Szkocji, w jednostce administracyjnej Falkirk, port morski położony na południowym brzegu zatoki Firth of Forth (ok. 40 km na zachód od centrum Edynburga i ok. 5 km na wschód od Falkirk) u ujścia potoku Grange Burn oraz rzeki Carron do estuarium utworzonego przez ujście rzeki Forth do Morza Północnego.
W 1768 roku, w związku z budowanym kanałem Forth and Clyde (oddanym do eksploatacji w 1790) powstała w miejscu obecnego miasta osada, nazwana Sealock[a], później przemianowano ją na Grangeburnmouth i ostatecznie na Grangemouth[b]. Według spisu ludności z 2001 roku miasto liczyło 17 906 mieszkańców.
W porcie Grangemouth znajduje się największy terminal kontenerowy Szkocji przeładowujący rocznie 9 milionów ton ładunków[1]. W mieście zlokalizowana jest także rafineria ropy naftowej o wydajności 210 tys. baryłek dziennie[2], będąca własnością koncernów Ineos i PetroChina.
Uwagi | edytuj kod
- ↑ Dosłownie „Morska Śluza”; nazwa ta nawiązywała do położenia osady tuż przy połączeniu kanału z morzem.
- ↑ Nazwa ta, w obu wersjach: Grange(burn)mouth, oznacza po angielsku „ujście (potoku) Grange” i nawiązuje do lokalizacji osady względem potoku.