Henryk Lewandowski w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Grób Henryka Lewandowskiego
Henryk Lewandowski (ur. 10 września 1929 w Zamościu, zm. 1 lutego 2008 w Warszawie) – polski działacz środowisk represjonowanych i kombatantów żydowskich z okresu II wojny światowej.
Życiorys | edytuj kod
Urodził się w Zamościu w rodzinie żydowskiej, jako syn Dawida Garfinkiela (1908–1985) i Marii z domu Jungman (1908–1942). Podczas II wojny światowej przebywał w zamojskim getcie, skąd udało mu się zbiec, na krótko przed jego likwidacją. Następnie ukrywał się w Warszawie, a od 1944 w okolicach Łowicza. Po zakończeniu wojny osiadł w Warszawie.[1]
Był jednym z nielicznych Żydów z Zamościa, którzy po II wojnie światowej nie opuścili Polski[2]. Przez wiele lat zasiadał w zarządzie Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej. Był także członkiem Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu. Swoje wspomnienia wojenne zawarł w części pierwszej książki pt. Dzieci Holocaustu mówią.... Pochowany jest na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII, rząd 6, grób 32)[3].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ wywiad z Henrykiem Lewandowskim
- ↑ Żydzi w Zamościu (pol.). [dostęp 2 stycznia 2009].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
OryginałEdytujHistoria i autorzy
