Holendrzy

Holendrzy w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Holendrzy – naród germański zamieszkujący głównie Holandię (prawie 14 mln), a także USA (ok. 5 mln osób pochodzenia holenderskiego[2]), Francję, Kanadę, Belgię, Niemcy i holenderskie posiadłości na Morzu Karaibskim[1]. W Południowej Afryce mieszka około 5 milionów Afrykanerów, którzy są w dużej mierze potomkami holenderskich osadników.

Wśród należących do jakiegoś kościoła Holendrów (30–35% populacji) ponad połowa to katolicy, a resztę stanowią protestanci[potrzebny przypis]

Przodkami Holendrów były germańskie plemiona Batawów, Fryzów, Sasów i dolnych Franków oraz zasymilowana przez nie ludność celtycka. Przyszli Holendrzy przyjęli chrześcijaństwo w VI-VIII wieku.[potrzebny przypis] W XVI wieku Holendrzy uzyskali niepodległość i w następnym stuleciu stali się morską i handlową potęgą.

Kolonistów holenderskich osiedlających się na ziemiach I Rzeczypospolitej nazywano „Olędrami”[4].

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e f g h Dutch (ang.). joshuaproject.net. [dostęp 2017-07-15].
  2. ↑ a b PEOPLE REPORTING ANCESTRY (ang.). factfinder.census.gov. [dostęp 2017-07-15].
  3. ↑ 2071.0 - Reflecting a Nation: Stories from the 2011 Census, 2012–2013 (ang.). abs.gov.au, 2012-06-21. [dostęp 2017-07-15].
  4. ↑ olęder. sjp.pwn.pl. [dostęp 2017-07-15].
Kontrola autorytatywna (grupa etniczna):
Na podstawie artykułu: "Holendrzy" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy