Ignacy Maurycy Judt - encyklopedia.biolog.pl

Ignacy Maurycy Judt w encyklopedii

Ignacy Maurycy Judt (ur. 1875, zm. 8 grudnia 1923 w Warszawie) – polski lekarz radiolog, działacz społeczny, jeden z pionierów radiologii w Polsce.

Ukończył II Gimnazjum w Warszawie, następnie studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Studia ukończył w 1899 roku. Po odbyciu podróży naukowej za granicę został ordynatorem oddziału chirurgicznego i zorganizował pracownię radiologiczną. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Po powrocie z frontu otworzył prywatną pracownię radiologiczną. Był jednym z założycieli Towarzystwa Ochrony Zdrowia Ludności Żydowskiej w Polsce^[1]. Należał do Zarządu Zrzeszenia Lekarzy Rzeczypospolitej Polskiej.

Zmarł w grudniu 1923 roku, pochowany jest na Cmentarzu Żydowskim przy ul. Okopowej^[2]. Miał żonę i córkę^[3].

Żydzi jako rasa fizyczna: analiza z dziedziny antropologii. Warszawa, 1902
Die Juden als Rasse: eine Analyse aus dem Gebiete der Anthropologie. Berlin: Jüdischer Verl., 1903
Złamanie zęba samoistne. Przegląd Dentystyczny, 1907
Rentgenografja guzów złośliwych kości, 1907
O rentgenoterapji raka. Gazeta Lekarska, 1909
Rentgenografja żołądka i jelit, 1912
Rentgenografja wątroby. Medycyna, 1913
Zwężenia okrężnicy. Medycyna, 1913
Ostitis fibrosa. Przegląd Chirurgiczny, 1923

Grudziński Z., Sterling W. Dr. Ignacy Maurycy Judt (Wspomnienie pośmiertne). Warszawskie Czasopismo Lekarskie 1 (2), s. 82–83, 1924
Pamięci zmarłych. Dr. I.M. Judt. Polski Przegląd Chirurgiczny 4 (1), s. 4, 1925

Na podstawie artykułu: "Ignacy Maurycy Judt" pochodzącego z Wikipedii
Oryginał Edytuj Historia i autorzy