Jan Rotkiewicz

Jan Rotkiewicz w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jan (Iwan) Rotkiewicz (ur. 20 czerwca 1898 w Borysowie, zm. 17 maja 1962 w Moskwie) – generał dywizji Ludowego Wojska Polskiego i działacz sportowy, poseł na Sejm PRL I kadencji z okręgu wyborczego Olsztyn.

Spis treści

Wykształcenie wojskowe | edytuj kod

  • Kurs Inżynieryjno-Wojskowy w Kazaniu (1919–1924)
  • Akademia Wojskowa im. K. Woroszyłowa w Moskwie (1953–1956)

Służba w wojsku | edytuj kod

W 1918 rozpoczął służbę wojskową w Armii Czerwonej. Po ukończeniu Kursu Inżynieryjno-Wojskowego dowodził plutonem, kompanią i batalionem w 4 Kazańskiej Szkole Inżynieryjnej. W 1938 zwolniony do rezerwy.

W 1941 ponownie powołany do służby wojskowej w Armii Czerwonej. Dowodził batalionem, pułkiem i dywizją.

23 lipca 1944 roku odkomenderowany w stopniu pułkownika do Wojska Polskiego. Był szefem sztabu, a później dowódcą 2 Dywizji Piechoty, z którą uczestniczył w walkach o Warszawę i Wał Pomorski. Szef sztabu 1 Armii Wojska Polskiego od marca do maja 1945 roku.

Był przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Bezpieczeństwa w Rzeszowie[1].

Od 5 kwietnia 1946 w ramach akcji repatriacyjnej dowodził Grupą Operacyjną „Rzeszów”. Wraz z G. O. Rzeszów brał udział w walkach z partyzantką akowską.

Był dowódcą Pomorskiego Okręgu Wojskowego (od 26 czerwca do 15 października 1947, jako generał brygady i ponownie pomiędzy 1 stycznia 1955 a wrześniem 1956, będąc już w stopniu generała dywizji). Dowodził również Lubelskim i Poznańskim Okręgiem Wojskowym. Najdłużej pełnił funkcję dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego (od 7 marca 1949 do 28 kwietnia 1953)

W styczniu 1957 zakończył służbę w Wojsku Polskim i powrócił do ZSRR.[2]

Działalność społeczna | edytuj kod

Od 8 lutego 1953 do 20 lutego 1954 był przewodniczącym Sekcji Piłki Nożnej Głównego Komitetu Kultury Fizycznej – organu funkcjonującego czasowo w latach 1951–1956 w miejsce Polskiego Związku Piłki Nożnej. Jako dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego przyczynił się do budowy Stadionu „Zawiszy” w Bydgoszczy.

Odznaczenia | edytuj kod

I wiele odznaczeń sowieckich.

Bibliografia | edytuj kod

  • Warszawski Okręg Wojskowy. Historia i współczesność, Wyd. Bellona, Warszawa 1997
  • „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 1–2 z 1975, str. 517
  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 322-324.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Bohdan Urbankowski, Czerwona msza czyli uśmiech Stalina, t. I, Warszawa 1998, s. 631
  2. ↑ Bohdan Urbankowski, czerwona msza, czyli uśmiech Stalina, t. I,Warszawa 1998, s. 405.
  3. ↑ Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 11 maja 1945 za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą. Odznaczenia Generałów Wojska Polskiego przez Prezydium Krajowej Rady Narodowej. „Polska Zbrojna”, s. 1, 12 maja 1945.  Por. Kazimierz Konieczny, Henryk Wiewióra: Karol Świerczewski Walter. Zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”, 1971, s. 263.
  4. ↑ M.P. z 1947 r. nr 11, poz. 26.
Na podstawie artykułu: "Jan Rotkiewicz" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy