Karabin maszynowy Hotchkiss Mle 1929 w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Karabin maszynowy Hotchkiss wz. 30) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaHotchkiss Mle 1929 (fr. Mitrailleuse de 13.2 mm CA mle 1929; pol. Najcięższy karabin maszynowy wz. 30) – francuski wielkokalibrowy karabin maszynowy. Pod koniec lat 20 we francuskiej wytwórni Société Anonyme des Anciens Etablissements Hotchkiss et Cie w oparciu o konstrukcję karabinu maszynowego Hotchkiss Mle 14 opracowano karabin maszynowy kal. 13,2 mm jako karabin przeciwlotniczy.
Do strzelania używano naboi z pociskami zwykłymi z rdzeniem ze stali półmiękkiej, przeciwpancernymi z rdzeniem ze stali twardej, przeciwpancernymi i smugowymi. Była to broń samoczynna działająca na zasadzie odprowadzania części gazów prochowych przez boczny otwór w lufie, zasilany z piętnastonabojowej taśmy sztywnej lub w wersji sprzężonej z magazynka pudełkowego o pojemności 30 nabojów zakładanego od góry. Posiadał celownik krzywiznowy z muszką lub celownik przeciwlotniczy Le Prieur.
Produkowany był w kilku wersjach:
- wersja lądowa – pojedynczy lub podwójnie sprzężone karabiny maszynowe na trójnożnej podstawie
- wersja morska – pojedynczy lub podwójnie i poczwórnie sprzężone karabiny na stałej podstawie morskiej typu R4SM
- wersja do pojazdów pancernych – pojedynczy karabin montowany w wieży
W Wojsku Polskim - Nkm wz. 30 | edytuj kod
W latach 1933 - 34 zakupiono we Francji 28 sztuk karabinów, które weszły na wyposażenie Wojska Polskiego pod oznaczeniem Najcięższy karabin maszynowy wz. 30 (nkm wz. 30). W 10 z nich uzbrojono kompanię nkm plot w ramach 1 paplot. Stosowano do nich dwa typy podstaw trójnożnych, starszą o słabej stabilizacji - B, posiadano osiem sztuk i R1. W roku 1938 kompanie rozformowano, a broń przekazano Marynarce Wojennej. 16 przeznaczono do prawych wież czołgów Vickers E. Tę odmianę zasilano z magazynka wkładanego od góry. Wycofano je w kwietniu 1934.[1] W sierpniu 1939 roku na stanie było 29 sztuk.[2]
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Andrzej Konstankiewicz, Broń strzelecka i sprzęt artyleryjski formacji polskich i Wojska Polskiego w latach 1914 - 1939, Lublin 2003, s. 135 - 135.
- ↑ ibidem, s. 256.
Bibliografia | edytuj kod
- Ciepliński Andrzej, Woźniak Ryszard, Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku), Warszawa 1994.
- Konstankiewicz Andrzej, Broń strzelecka i sprzęt artyleryjski formacji polskich i Wojska Polskiego w latach 1914 - 1939, Lublin 2003.
- Waśko Zdzisław, Witkowski Rafał, Regularne jednostki Wojska Polskiego Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, wyposażenie, metryki okrętów i oddziałów lądowych Marynarki Wojennej, Warszawa 1976.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
