Katarina Barley

Katarina Barley w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Katarina Barley (ur. 19 listopada 1968 w Kolonii[1]) – niemiecka polityk i prawniczka, w latach 2015–2017 sekretarz generalny Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), posłanka do Bundestagu, w latach 2017–2018 minister do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży, od 2018 do 2019 minister sprawiedliwości, deputowana do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys | edytuj kod

Urodziła się jako córka lekarki i brytyjskiego dziennikarza[2]. Początkowo posiadała wyłącznie obywatelstwo brytyjskie[3]. Studiowała prawo na Uniwersytecie w Marburgu oraz na Université Paris-Sud. W 1993 i 1998 zdała państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia, a w 1998 doktoryzowała się na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münster[1][4].

Praktykowała jako adwokat, pracowała też w administracji parlamentu Nadrenii-Palatynatu i jako asystentka Renate Jaeger, sędzi Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. Później orzekała jako sędzia, po czym przeszła do pracy w ministerstwie sprawiedliwości i ochrony konsumentów w rządzie krajowym Nadrenii-Palatynatu[1][4].

Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W latach 1994–1998 była radną dzielnicową, w latach 2005–2011 zasiadała w radzie miasta Schweich. W wyborach parlamentarnych w 2013 uzyskała mandat posłanki do Bundestagu[4]. W 2015 objęła stanowisko sekretarza generalnego SPD[1].

2 czerwca 2017 dołączyła do trzeciego rządu Angeli Merkel jako minister do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży[1]. Zastąpiła na tej funkcji Manuelę Schwesig[5]. W tym samym roku ponownie wybrana do niższej izby federalnego parlamentu[6]. We wrześniu 2017 objęła tymczasowo resort pracy i spraw społecznych w związku z wyborem Andrei Nahles na przewodniczącą frakcji socjaldemokratów[7].

W marcu 2018 została ministrem sprawiedliwości i ochrony konsumentów w czwartym gabinecie dotychczasowej kanclerz[8].

W wyborach z maja 2019 jako liderka listy SPD uzyskała mandat eurodeputowanej IX kadencji[9]. W związku z tym w następnym miesiącu odeszła ze stanowiska ministra[10]. W 2020 w ramach dyskusji na temat powiązania funduszy unijnych z zasadą praworządności w wypowiedzi dla rozgłośni Deutschlandfunk miała stwierdzić, że Polskę i Węgry trzeba „finansowo zagłodzić”. Wypowiedź ta wzbudziła w Polsce spore kontrowersje i skutkowała m.in. zapowiedzią złożenia przez europosłów PiS wniosku o jej odwołanie z funkcji wiceprzewodniczącej PE. Deutschlandfunk po pewnym czasie skorygowała streszczenie rozmowy z niemiecką polityk, precyzując, że jej wypowiedź odnosiła się tylko do Węgier, a nie dotyczyła Polski[11][12][13].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e Lebenslauf: Dr. Katarina Barley (niem.). bmfsfj.de, 2 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-09].
  2. ↑ Katarina Barley (niem.). munzinger.de. [dostęp 2017-06-09].
  3. ↑ Katarina Barley: Europa ist unsere Zukunft (niem.). theeuropean.de, 17 lutego 2017. [dostęp 2018-12-28].
  4. ↑ a b c Dr. Katarina Barley (niem.). bundestag.de. [dostęp 2017-06-09].
  5. ↑ Passt schon (niem.). tagesschau.de, 2 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-09].
  6. ↑ Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen (niem.). bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26].
  7. ↑ Barley soll Arbeitsministerium von Nahles mit übernehmen (niem.). rp-online.com, 27 września 2017. [dostęp 2017-11-17].
  8. ↑ Minister und Minis­te­rinnen der neuen Bun­des­regierung vereidigt (niem.). bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14].
  9. ↑ European Parliament election 2019: Alphabetical list of all elected candidates (ang.). bundeswahlleiter.de. [dostęp 2019-06-20].
  10. ↑ BMJV begrüßt neue Ministerin (niem.). bmjv.de, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
  11. ↑ 'Państwa takie jak Polska i Węgry trzeba finansowo zagłodzić!' Niemiecka prezydencja w UE.... tysol.pl, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-01].
  12. ↑ Ostra reakcja polityków PiS na słowa wiceszefowej PE. „Niemcy mają doświadczenie w głodzeniu Polaków”. wprost.pl, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-01].
  13. ↑ „Finansowe zagłodzenie”. PiS składa wniosek w PE o odwołanie Katariny Barley. dziennik.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-06].
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Katarina Barley" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy