Leonard Danilewicz w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaLeonard Stanisław Danilewicz (ur. ok. 1910 w Sosnowcu [1], zm. po 1960) – polski inżynier, wynalazca, młodszy brat Ludomira Danilewicza. Przed II wojną światową był współwłaścicielem Wytwórni Radiotechnicznej AVA w Warszawie[2]. W zakładzie tym opracowywano i produkowano wyposażenie radiowe dla Biura Szyfrów sztabu generalnego WP, produkowano też kopie niemieckiej maszyny szyfrującej "Enigma"[3].
Spis treści
- 1 Praca dla polskiego wywiadu przed II wojną
- 2 Po wrześniu 1939
- 3 Radiowa łączność zmiennych częstotliwości współcześnie
- 4 Przypisy
- 5 Bibliografia
- 6 Linki zewnętrzne
Praca dla polskiego wywiadu przed II wojną | edytuj kod
Leonard był utalentowanym konstruktorem urządzeń radiowych, wystąpił też z pomysłem wykorzystania w łączności radiowej zmiennych częstotliwości. W 1929 roku przedstawił Sztabowi Generalnemu urządzenie do przesyłania treści drogą radiową, szyfrowanych poprzez ciągłe zmiany częstotliwości nadajnika. Komisja sztabowa przyznała mu nagrodę w wysokości 5000 zł za prototyp[4][5].
W polskiej wersji Enigmy klawisze (1), lampy (2) i styki (7) były ułożone alfabetycznie, odmiennie do oryginalnego układu QWERTZLeonard Danilewicz brał udział w skonstruowaniu cyklometru i bomby Rejewskiego oraz polskiej wersji Enigmy[6].
Współzałożycielami spółki AVA byli: starszy brat Leonarda, Ludomir Danilewicz oraz Edward Fokczyński i Antoni Palluth, oficer Sztabu Głównego WP, który został jej dyrektorem. Spółkę założono w 1928 roku, jej nazwa powstała z połączenia znaków wywoławczych Pallutha (TPVA) i studiujących na Politechnice Warszawskiej braci Danilewiczów (TPAV), którzy byli pasjonatami krótkofalarstwa[2]. Głównym konstruktorem Wytwórni AVA został inż. Tadeusz Heftman [1]
Po wrześniu 1939 | edytuj kod
Po agresji Niemiec na Polskę w czasie wojny obronnej 1939 przedostał się wraz z innymi pracownikami Biura Szyfrów do Wielkiej Brytanii, zamieszkał w londyńskiej dzielnicy Ruislip. W 1964 roku uzyskał amerykański patent na urządzenie nazwane rotary converter, służące do przeliczania kursów walut i innych wartości, np. centymetrów na cale[7].
Radiowa łączność zmiennych częstotliwości współcześnie | edytuj kod
Obecnie w radiokomunikacji powszechnie stosowana jest metoda zmiany częstotliwości sygnału (FHSS) przez nadajnik i odbiornik, które w określonych cyklach zmieniają częstotliwość nośną. Pozwala to na jednoczesną pracę wielu systemów w tym samym paśmie częstotliwości. Przełączanie sygnału z bardziej używanych częstotliwości na mniej zajęte pozwala na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia zakłóceń, spowodowanych przez interferencje spowodowane przez fale radiowe generowane przez inne nadajniki. Zasada ta działa na przykład w sieciach GSM, które wykorzystują FHSS do zmniejszenia ryzyka zakłócania (wystąpienia interferencji fal radiowych o wspólnych częstotliwościach) sygnału transmitowanego pomiędzy nadawcą a stacją bazową (BTS). Wariantem systemu FHSS jest metoda AFH (Adaptive Frequency-hopping spread spectrum), stosowana w technologii Bluetooth.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Tadeusz Heftman - konstruktor » Cichociemni elita dywersji, Cichociemni elita dywersji [dostęp 2020-05-06] (pol.).
- ↑ a b Kozaczuk 1984 ↓, s. 26.
- ↑ „AVA” Wytwórnia Radiotechniczna (1928–1939). [dostęp 23 grudnia 2015].
- ↑ Kozaczuk 1984 ↓, s. 27.
- ↑ Andrzej Fedorowicz: Orgazm, pianole i supertorpedy (pol.). W: Polityka [on-line]. Polityka Sp. z o.o. S.K.A., 2015-10-06. [dostęp 2015-12-23].
- ↑ Kozaczuk 1984 ↓, s. 26-28.
- ↑ Ludomir i Leonard Danilewicz: US Patent US3143290 A. [dostęp 2015-12-23].
Bibliografia | edytuj kod
- Friedrich L. Bauer: Entzifferte Geheimnisse, Methoden und Maximen der Kryptographie. Springer, Berlin 2000 (3. Aufl.), ISBN 3-540-67931-6.
- David Kahn: The Code Breakers – The Story of Secret Writing. Macmillan USA, Reissue 1974, ISBN 0-02-560460-0.
- David Kahn: Seizing the Enigma – The Race to Break the German U-Boat Codes, 1939 –1943. Naval Institute Press, Annapolis, MD, USA, 2012, ISBN 978-1-59114-807-4.
- Władysław Kozaczuk: Enigma: how the German machine cipher was broken, and how it was read by the Allies in World War Two. Redakcja i tłumaczenie Christopher Kasparek. University Publications of America, 1984. ISBN 978-0-89093-547-7. (ang.).
- WładysławW. Kozaczuk WładysławW., JerzyJ. Straszak JerzyJ., Enigma – How the Poles Broke the Nazi Code, New York: Hippocrene Books, 2004, ISBN 0-7818-0941-X, OCLC 838655852 .
- Władysław Kozaczuk: Geheimoperation Wicher. Bernard u. Graefe, Koblenz 1989, Karl Müller, Erlangen 1999, ISBN 3-7637-5868-2, ISBN 3-86070-803-1.
- Władysław Kozaczuk: Im Banne der Enigma. Militärverlag, Berlin 1987, ISBN 3-327-00423-4.
- HughH. Sebag-Montefiore HughH., Enigma – The battle for the code, London: Cassell Military Paperbacks, 2004, ISBN 0-304-36662-5, OCLC 61439260 .
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Laurence Peter, How Poles cracked Nazi Enigma secret, BBC News, 20 July 2009
OryginałEdytujHistoria i autorzy
