Leopold I Koburg w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Leopold z żoną Ludwiką Marią i dziećmiLeopold I, właśc. Leopold Jerzy Krystian Fryderyk (ur. 16 grudnia 1790 w Coburgu, zm. 10 grudnia 1865 w Laeken) – książę Saksonii-Coburga-Gothy, król Belgów 1831–1865, wolnomularz[1].
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
Książę | edytuj kod
Był najmłodszym synem księcia Franciszka z Saksonii-Coburga-Saalfeld i Augusty Reuss. Jego siostrami były Julia – wielka księżna Rosji i Wiktoria – księżna Kentu. W 1795, jeszcze jako małe dziecko, został mianowany pułkownikiem w Lejb-Gwardyjskim Pułku Izmaiłowskim. Kiedy w 1806 oddziały Napoleona okupowały księstwo Sachsen-Coburg, Leopold wyjechał do Francji i tam Napoleon zaproponował mu stanowisko swojego adiutanta. Leopold odmówił i dołączył do rosyjskiej cesarskiej kawalerii. Walczył w kampaniach przeciwko Napoleonowi i wsławił się w bitwie pod Kulm. W 1815, w wieku 25 lat, Leopold uzyskał stopień generalski w armii Imperium Rosyjskiego.
4 października 1830 Belgia uzyskała niepodległość, a belgijski Kongres Narodowy spośród kilku kandydatur wybrał Leopolda i ofiarował mu tron nowo powstałego królestwa. 4 czerwca 1831 Leopold został oficjalnie wybrany, 26 czerwca przyjął tytuł „króla Belgów”, a 21 lipca przed wejściem do brukselskiego kościoła Św. Jakuba złożył przysięgę na konstytucję (21 lipca do dnia dzisiejszego jest w Belgii świętem państwowym). Niecałe dwa tygodnie później, 2 sierpnia, Holandia zaatakowała Belgię. Walki trwały następne osiem lat, aż oba kraje podpisały pokój w Londynie, który zagwarantował Belgii niepodległość. W tym samym roku Belgia ogłosiła również wieczystą neutralność.
Król | edytuj kod
Leopold miał ogromny wpływ na politykę Wielkiej Brytanii. W 1816 ożenił się z jedyną córką księcia-regenta Jerzego, a w 1837 na tronie brytyjskim zasiadła jego siostrzenica – Wiktoria Hanowerska. Leopold jeszcze przed akcesją Wiktorii korespondował z nią regularnie i listownie doradzał jej w wielu sprawach. W 1840 zaaranżował małżeństwo Wiktorii (córki swojej siostry Wiktorii) z Albertem (synem swojego brata Ernesta).
5 maja 1835 otwarto pierwszą linię kolejową w Europie – połączyła Brukselę z Mechelen. W 1842 Leopold podjął bezskuteczną próbę przeforsowania praw dzieci i kobiet. W 1848, kiedy we Francji zdetronizowano Ludwika Filipa I (teścia Leopolda), a przez całą Europę przetoczyła się rewolucja, ominęła ona neutralną Belgię – głównie dzięki zabiegom dyplomatycznym Leopolda.
Król zmarł w wieku 74 lat i został pochowany w krypcie królewskiej w kościele Notre-Dame w Laeken.
Odznaczenia | edytuj kod
Do roku 1858[2]:
- Wielki Mistrz Orderu Leopolda (Belgia)
- Wielka Wstęga Orderu Ernestyńskiego (Saksonia-Koburg)
- Wielka Wstęga Orderu Korony Rucianej (Saksonia)
- Kawaler Orderu Podwiązki (Wlk. Brytania)
- Wielka Wstęga Orderu Łaźni (Wlk. Brytania)
- Wielka Wstęga Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Wielka Wstęga Orderu Chrystusa (Portugalia)
- Wielka Wstęga Orderu Wieży i Miecza (Portugalia)
- Wielka Wstęga Orderu Gwelfów (Hanower)
- Kawaler Orderu Marii Teresy (Austro-Węgry)
- Kawaler Orderu św. Andrzeja Apostoła (Rosja)
- Kawaler Orderu św. Aleksandra Newskiego (Rosja)
- Order Świętej Anny I kl. (Rosja)
- Order Świętego Jerzego III kl. (Rosja)
- Wielka Wstęga Orderu Orła Czarnego (Prusy)
- Wielka Wstęga Orderu Orła Czerwonego (Prusy)
- Krzyż Żelazny-Krzyż Kulmski (Prusy)
- Kawaler Orderu św. Jana (Prusy)
- Order Złotego Runa (Hiszpania)
- Order Annuncjaty (Sardynia)[3][a]
- Order Krzyża Południa (Brazylia)
- Wielka Wstęga Orderu św. Ferdynanda (Sycylia)
- Order Świętego Huberta (Bawaria)
- Komandor Orderu Maksymiliana Józefa (Bawaria)
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi Cywilnej (Bawaria)
- Wielka Wstęga Orderu Zbawiciela (Grecja)
- Wielka Wstęga Orderu Lwa Złotego (Hesja)
- Order Słonia (Dania)
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi (Oldenburg)
- Order Świętego Januarego (Neapol)
- Order Królewski Serafinów (Szwecja)
- Order Świętego Stefana (Austro-Węgry)
- Wielka Wstęga Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
- Order Świętego Józefa (Toskania)
- Wielka Wstęga Orderu Guadalupe (Meksyk)
Małżeństwa i potomstwo | edytuj kod
2 maja 1816 poślubił księżniczkę Charlottę Augustę (jedyną córkę późniejszego króla Jerzego IV, i Karoliny Brunszwickiej). Para nie miała dzieci.
2 lipca 1829 Leopold ożenił się z aktorką Caroline Bauer, z tej okazji mianowaną „hrabiną Montgomery”, kuzynką swojego doradcy – barona Christiana Friedricha von Stockmar. Była to prywatna ceremonia bez charakteru religijnego, której ważność jest kwestionowana. „Małżeństwo” zakończyło się rozwodem w 1831.
Rok później, 9 sierpnia 1832, w Compiègne poślubił księżniczkę Ludwikę Marię Orleańską (najstarszą córkę Ludwika Filipa I, króla Francji). Para miała czworo dzieci:
- Ludwika Filipa (1833–1834)
- Leopolda Ludwika z Saksonii-Coburga (ur. 1835) – drugiego króla Belgów
- Filipa Eugeniusza, hrabiego Flandrii (1837–1905)
- Marię Charlottę (1840–1927), żonę cesarza Meksyku – Maksymiliana
Leopold miał również dwóch synów ze swoją kochanką Arkadią Meyer (z domu Claret): Jerzego (ur. 1849) i Artura (ur. 1852). Po jego śmierci, w 1862, obaj otrzymali tytuł: „Freiherr von Eppinghoven”, a Arcadia została „baronową von Eppinghoven”.
Wywód przodków Leopolda I | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Wolnomularstwo w świetle encyklopedyj. Wypisy, Warszawa 1934, s. 6.
- ↑ Almanach royal officiel, publié, exécution d'un arrête du roi, Bruksela 1859, s. 3
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata (wł.). W: Blasonario subalpino [on-line].
Uwagi | edytuj kod
- ↑ Nadany w 1840 r. przez Karola Alberta króla Sardynii.
- ISNI: 0000 0000 6130 9942
- VIAF: 17247514
- ULAN: 500356624
- LCCN: n82137116
- GND: 118571842
- BnF: 120791308
- SUDOC: 029187532
- NLA: 47753388
- NKC: jx20070523007
- BNE: XX1250898
- NTA: 070203717
- Open Library: OL6832699A, OL1981390A
- PLWABN: 9810549781105606
- OBIN: 41227
- NLI: 000384236
- CANTIC: a11257453
- ΕΒΕ: 142890
- LIH: LNB:B/Oq;=Bj
- RISM: pe165961
- WorldCat: lccn-n82137116