Leszek Martewicz w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaLeszek Martewicz (ur. 4 stycznia 1955 w Gdańsku) – polski szermierz, trener, medalista mistrzostw świata, olimpijczyk z Montrealu 1976. Florecista. Zawodnik klubów: AZS Gdańsk (w latach 1967-1974) i AZS Warszawa (w latach 1975-1980). Jako junior wywalczył 5. miejsce indywidualnie w mistrzostwach świata juniorów w 1974 roku w Stambule.
Indywidualny wicemistrz Polski w 1973 roku oraz brązowy medalista w latach 1976, 1978. Drużynowy mistrz Polski w latach 1975-1980.
Medalista mistrzostw świata w[1]:
- Goeteborgu (1973) - brązowy w turnieju drużynowym (partnerami byli: Marek Dąbrowski, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Witold Woyda,
- Grenoble (1974) - srebrny w turnieju drużynowym (partnerami byli : Marek Dąbrowski, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Ziemowit Wojciechowski,
- Hamburg (1978) - złoty w turnieju drużynowym (partnerami byli: Bogusław Zych, Marian Sypniewski, Adam Robak, Arkadiusz Godel.
Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku wystartował w turnieju drużynowym florecistów (partnerami byli:Marek Dąbrowski, Arkadiusz Godel, Lech Koziejowski, Ziemowit Wojciechowski). Polska drużyna zajęła 5. miejsce.
W 1977 zdobył srebrny medal Letniej Uniwersjady w turnieju drużynowym.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Polski Związek Szermierczy - Medaliści, pzszerm.pl [dostęp 2011-08-26] (pol.).
Bibliografia | edytuj kod
- Polski Komitet Olimpijski: Leszek Martewicz – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21].
- Leszek Martewicz Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2011-08-26] (ang.).
