Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972 w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaXX Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XX Olimpiady) odbyły się w 1972 roku w Monachium (Niemcy Zachodnie). O organizację tych igrzysk starały się również miasta: Detroit (USA), Madryt (Hiszpania) i Montreal (Kanada). Podczas igrzysk doszło do zamachu terrorystycznego.
Spis treści
- 1 Państwa uczestniczące
- 2 Otwarcie
- 3 Zamach terrorystyczny
- 4 Maskotka
- 5 Wyniki zawodów
- 6 Medale zdobyte przez Polaków
- 7 Klasyfikacja medalowa
- 8 Zamknięcie
- 9 Przypisy
- 10 Bibliografia
Państwa uczestniczące | edytuj kod
Państwa uczestniczące
Na Igrzyskach w Monachium zadebiutowało 11 państw: Albania, Arabia Saudyjska, Benin (jako Dahomej), Burkina Faso (jako Górna Wolta), Gabon, Korea Północna, Lesotho, Malawi, Somalia, Suazi i Togo
Otwarcie | edytuj kod
stadion olimpijski
Uroczystość otwarcia odbyła się 26 sierpnia 1972 roku na Stadionie Olimpijskim w Monachium. Uroczystego otwarcia dokonał Gustav Heinemann, prezydent RFN. Znicz olimpijski został zapalony przez niemieckiego lekkoatletę Günthera Zahna.
Zamach terrorystyczny | edytuj kod
Osobny artykuł: Masakra w Monachium.W trakcie igrzysk nastąpił zamach terrorystyczny. 5 września grupa Palestyńczyków z organizacji „Czarny Wrzesień” wdarła się przez mur do wioski olimpijskiej około godziny 4:00, zostali zauważeni przez pracowników poczty. Pracownicy ci, widząc grupę ubraną w dresy, pomyśleli, że są to sportowcy wracający z nocnej zabawy, dlatego nie włączali alarmu. Palestyńczycy weszli do budynku zamieszkiwanego przez izraelskich sportowców, których wzięli jako zakładników, zabijając przy tym dwóch, którzy stawili opór. Terroryści domagali się uwolnienia Palestyńczyków, przetrzymywanych w Izraelu. Po nieudanej akcji policjantów zostało zabitych kolejnych 9 sportowców izraelskich, 5 terrorystów oraz jeden niemiecki policjant. Spodziewano się, że igrzyska zostaną zamknięte, co jednak nie nastąpiło (Avery Brundage wyraził swoje stanowisko słowami „The games must go on” (Zawody muszą trwać dalej)).
Maskotka | edytuj kod
Po raz pierwszy na letnich igrzyskach olimpijskich została oficjalnie zaprezentowana maskotka igrzysk, był nim jamnik Waldi w kolorach: niebieski, pomarańczowy i zielony. Od tej pory na każdych kolejnych igrzyskach była prezentowana maskotka igrzysk[1].
Wyniki zawodów | edytuj kod
Dyscypliny pokazowe | edytuj kod
Medale zdobyte przez Polaków | edytuj kod
Złote | edytuj kod
- Jan Szczepański – boks – waga lekka
- Władysław Komar – lekkoatletyka – pchnięcie kulą
- Zygmunt Smalcerz – podnoszenie ciężarów – waga musza
- Józef Zapędzki – strzelectwo – pistolet szybkostrzelny
- Witold Woyda – szermierka – floret
- Zygmunt Anczok, Lesław Ćmikiewicz, Kazimierz Deyna, Robert Gadocha, Zbigniew Gut, Jerzy Gorgoń, Andrzej Jarosik, Kazimierz Kmiecik, Hubert Kostka, Jerzy Kraska, Grzegorz Lato, Włodzimierz Lubański, Joachim Marx, Zygmunt Maszczyk, Marian Ostafiński, Marian Szeja, Zygfryd Szołtysik, Antoni Szymanowski, Ryszard Szymczak – piłka nożna, trener – Kazimierz Górski
- Lech Koziejowski, Witold Woyda, Marek Dąbrowski, Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek – szermierka – floret drużynowo
Srebrne | edytuj kod
- Wiesław Rudkowski – boks – waga lekkośrednia
- Antoni Zajkowski – judo – waga lekka
- Edward Barcik, Lucjan Lis, Stanisław Szozda, Ryszard Szurkowski – kolarstwo szosowe – wyścig drużynowy na 100 km
- Irena Szydłowska – łucznictwo – wielobój
- Norbert Ozimek – podnoszenie ciężarów – waga półciężka
Brązowe | edytuj kod
- Leszek Błażyński – boks – waga musza
- Janusz Gortat – boks – waga półciężka
- Rafał Piszcz, Władysław Szuszkiewicz – kajakarstwo – dwójka 1000 m
- Andrzej Bek, Benedykt Kocot – kolarstwo torowe – tandemy
- Ryszard Katus – lekkoatletyka, dziesięciobój
- Irena Szewińska – lekkoatletyka – bieg na 200 metrów
- Zbigniew Kaczmarek – podnoszenie ciężarów– waga lekka
- Kazimierz Lipień – zapasy – styl klasyczny, waga piórkowa
- Czesław Kwieciński – zapasy – styl klasyczny, waga półciężka
Klasyfikacja medalowa | edytuj kod
Zamknięcie | edytuj kod
W Monachium na zakończenie wszyscy zawodnicy trzymali się za ręce w symbolicznym geście zbratania się wobec tragedii, jaka miała miejsce w trakcie igrzysk.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Maria Rotkiewicz: Symbole i Maskotki Olimpijskie (pol.). olimpijski.pl. [dostęp 11 czerwca 2016].
Bibliografia | edytuj kod
- Oficjalny raport olimpijski z Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 w Monachium – cz. I [dostęp: 16 października 2016].
- Oficjalny raport olimpijski z Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 w Monachium – cz. II [dostęp: 16 października 2016].
- Oficjalny raport olimpijski z Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 w Monachium – cz. III [dostęp: 16 października 2016].
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972 w Monachium w bazie sports-reference.com [dostęp: 16 października 2016].
OryginałEdytujHistoria i autorzy
