Linia kolejowa nr 388

Linia kolejowa nr 388 w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Linia kolejowa nr 388 Konin – Pątnów (od 2013 Ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P) – niezelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa znaczenia miejscowego o długości 9,213 km. Do 1996 roku linia prowadziła do Kazimierza Biskupiego (długość 14,226 km). W połowie 1974 roku na linię wyjechał pierwszy rozkładowy pociąg osobowy, a ruch pasażerski utrzymał się do maja 1996 roku. Od tego czasu na linii występuje tylko sporadyczny ruch towarowy. W założeniach linia miała połączyć dzielnice przemysłowe Konina z centrum miasta. W 2013 wykreślona z wykazu linii kolejowych PKP PLK i przekształcona w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P.

Spis treści

Przebieg linii | edytuj kod

Linia kolejowa nr 388 zaczynała się na stacji Konin, gdzie odbijała w lewo od linii nr 3. Następnie równolegle do drogi krajowej nr 25, biegła na północ w pobliżu Elektrowni Konin, skręcała w kierunku zachodnim, po czym kończyła się za przystankiem Pątnów, na północ od jeziora Gosławskiego. Od około 6 kilometra linii, równolegle biegną tory zelektryfikowanych Kolei Górniczych KWB Konin, które mają wspólny punkt zdawczo-odbiorczy na posterunku odgałęźnym Przesmyk-Gaj[1]. Do 1996 roku linia mijała wiadukt Magistrali Lubstowskiej, Elektrownię Pątnów i ponownie zmieniała kierunek na północny, kończąc swój bieg w Kazimierzu Biskupim[2][3].

Linia znajdowała się w całości na terenie miasta Konin. Do 1996 roku przebiegała przez dwie gminy: Konin i Kazimierz Biskupi oraz trzy miejscowości – Konin, Olszowe i Kazimierz Biskupi. Cała linia leżała na terenie mezoregionu Pojezierze Gnieźnieńskie[4].

Charakterystyka techniczna | edytuj kod

Linia na całej swej długości była jednotorowa z rozstawem szyn wynoszącym 1435 mm[5] i podlegała pod oddział regionalny w Poznaniu[6]. Prędkość drogowa do 1,618 kilometra linii wynosiła 40 km/h, na pozostałym odcinku ograniczono ją do 30 km/h[7]. Ponadto na linię nałożone były ograniczenia jej użytkowania – korzystanie z linii niemożliwe było od poniedziałku do piątku w godzinach 0:01-6:00 i 22:00-24:00, w soboty w godzinach 0:01-6:00 i 18:00-24:00 oraz cały dzień w niedzielę[8]. Klasa linii miała oznaczenie kodowe C3, czyli maksymalny nacisk osi wynosił 196 kN/oś (20,0 t/oś), natomiast maksymalny nacisk liniowy – 71 kN/m (7,2 t/m)[9]. Linia nie była wyposażona w elektromagnesy samoczynnego hamowania pociągu (SHP)[10].

Historia | edytuj kod

Historia kolei Konin – Kazimierz Biskupi sięga lat 20. XX wieku, kiedy to Konin otrzymał wąskotorowe połączenie z Anastazewem i Sompolnem. Linia kolejowa Anastazewo – Konin Wąskotorowy została wybudowana dzięki staraniom włodarzy Cukrowni Gosławice w 1912 roku, jednak dopiero podczas I wojny światowej niemieckie wojsko przedłużyło linię do ówczesnej podkonińskiej wsi Czarków[11]. Była to jednotorowa linia pasażersko-towarowa, użytkowana do 1965 roku, kiedy to, na odcinku Jabłonka Słupecka – Konin Wąskotorowy, Kopalnia Węgla Brunatnego Konin rozpoczęła rozbiórkę torów pod odkrywkę Kazimierz Południe[12].

W latach 50. i 60. XX wieku w północnej części Konina powstały cztery duże zakłady przemysłowe: Elektrownie Konin i Pątnów I[13], Huta Aluminium Konin[14] oraz Konińskie Zakłady Naprawcze Przemysłu Węgla Brunatnego[15]. W związku ze znacznym oddaleniem przemysłu od osiedli mieszkaniowych, Konin stanął przed problemem przewozu pracowników do miejscowości Gosławice i Pątnów, które w 1976 roku zostały włączone w granice miasta[16].

W 1971 roku rozpoczęto przygotowania do budowy linii kolejowej z głównej stacji, w kierunku północnym, przez miejscowości Gosławice i Pątnów do Kazimierza Biskupiego. Przedłużono wtedy tunel pod linią nr 3 do nowo powstałego peronu trzeciego, z którego miały odjeżdżać pociągi na północ regionu. W tym samym czasie wzniesiono także lokomotywownię działającą na potrzeby nowej linii. Pierwsze planowe pociągi do Kazimierza Biskupiego odjechały 26 maja 1974 roku[5].

W latach 1996–2000 planowano zelektryfikować linię, jednak z uwagi na zamknięcie jej dla ruchu pasażerskiego w 1995 roku, plany te porzucono[5]. Inną niezrealizowaną inwestycją miało być przedłużenie linii na północ w kierunku Kleczewa i dalej do Orchowa[16].

Ostatnim planowym pociągiem pasażerskim był skład relacji Kazimierz Biskupi – Konin, odjeżdżający z Kazimierza dnia 27 maja 1995 roku o godzinie 14:10[17]. W rozkładzie jazdy 1995/1996, znajdują się dwa połączenia, jednak często były one odwoływane[18].

W czerwcu 1999 roku, z okazji VII Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski uruchomiono po torach linii kolejowej 388 i Magistrali Lubstowskiej pociągi osobowe relacji Konin – Licheń Stary, które dowoziły pielgrzymów do Bazyliki Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski. Utworzenie połączenia było możliwe dzięki porozumieniu PKP PLK i KWB Konin[19].

SM42-1238 spółki PKP Cargo mijająca przystanek w Malińcu

Według opublikowanego 29 kwietnia 2013 roku wykazu linii kolejowych PKP PLK, linia 388 została wykreślona z listy D29[20]. Torowisko po linii zostało przekształcone w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P[21][22].

22 lipca 2013 roku PKP S.A. ogłosiło przetarg na rozbiórkę ponad 1000 obiektów kolejowych. Wśród nich znalazły się także przystanki leżące na linii[23]. Miesiąc później ogłoszono wyniki licytacji elektronicznej, którą w województwie wielkopolskim wygrał Zakład Budowlany Marian Michalak[24]. W 2014 zlikwidowano perony stacji Kazimierz Biskupi oraz przystanku Pątnów Elektrownia, a w styczniu 2015 rozebrano torowisko na odcinku Pątnów – Kazimierz Biskupi oraz zlikwidowano perony przystanku Pątnów[25].

Rozkład jazdy | edytuj kod

W początkowym okresie funkcjonowania, czyli w 1974 roku linia obsługiwała 12 par pociągów pasażerskich w pełnej relacji oraz 5 par pociągów w skróconej relacji Konin – Maliniec[26]. W roku 1985 linia obsługiwała 14 par pociągów[27]. 10 lat później (1995) były to tylko 4 pary[17], natomiast w 1996 roku, ostatnim roku funkcjonowania linii w ruchu pasażerskim, 2 pary[18]. Jest to jednoznaczny wskaźnik spadku ilościowego i jakościowego przewozów pasażerskich w ciągu ostatnich 10 lat istnienia ruchu planowego, który rozpoczął się wraz ze zmianą ustroju[16].

Liczba par pociągów | edytuj kod

Czas przejazdu wynosił od 28 do 47 min; przeważnie było to około 30 min. Dla porównania, obecne czasy przejazdu autobusów PKS na linii o podobnym przebiegu (Konin, D.K. – Gosławice – Kazimierz Biskupi) wynoszą 22-23 minuty[28], natomiast MZK Konin obsługuje podobną trasę w około 32 minuty[29].

Infrastruktura | edytuj kod

Rozgałęzienie | edytuj kod

Punkty eksploatacyjne | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Koleje Górnicze KWB „Konin” (pol.). ppwb.org.pl, 2008. [dostęp 2013-01-10].
  2. ↑ Konin plus 3 miasta. Warszawa: Demart, 2004. ISBN 978-83-7427-010-6. (pol.)
  3. ↑ Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011, s. D6. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.)
  4. ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.
  5. ↑ a b c Robert Michalak. Zarys dziejów kolei żelaznych w Koninie. „Świat Kolei”. 4/2009, s. 18, kwiecień 2009. Łódź: EMI-PRESS. ISSN 1234-5962. 
  6. ↑ Linie kolejowe wg obszarów działania oddziałów i zakładów linii kolejowych (pol.). plk-sa.pl, 2012-11-30. s. 10. [dostęp 2016-05-19].
  7. ↑ a b Wykaz maksymalnych prędkości - pociągi towarowe (pol.). plk-sa.pl. s. 48. [dostęp 2016-05-19].
  8. ↑ Wykaz linii kolejowych, na których wprowadzone zostały ograniczenia ich użytkowania (pol.). plk-sa.pl, 2012-02-24. s. 5. [dostęp 2016-05-19].
  9. ↑ Klasy linii (pol.). plk-sa.pl, 2012-11-30. s. 29. [dostęp 2016-05-19].
  10. ↑ Wykaz linii kolejowych, które nie wyposażone są w elektromagnesy shp (pol.). plk-sa.pl, 2011-01-29. s. 3. [dostęp 2016-05-19].
  11. ↑ Robert Michalak. Zarys dziejów kolei żelaznych w Koninie. „Świat Kolei”. 4/2009, s. 13, kwiecień 2009. Łódź: EMI-PRESS. ISSN 1234-5962. 
  12. ↑ Linia Anastazewo - Konin Wąskotorowy w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
  13. ↑ ZEPAK - Elektrownie (pol.). zepak.com.pl. [dostęp 2012-12-26].
  14. ↑ Huta Aluminium Konin > firma > historia (pol.). aluminium-konin.pl. [dostęp 2016-05-19].
  15. ↑ FUGO S.A. > kalendarium (pol.). fugo.com.pl. [dostęp 2016-05-19].
  16. ↑ a b c Robert Olejnik: Węgla wędrówki po torach (pol.). konin.lm.pl, 2011-06-30. [dostęp 2013-01-08].
  17. ↑ a b c Elektroniczny Rozkład Jazdy Pociągów 25 września 1994 - 27 maja 1995, 1994 .
  18. ↑ a b c Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 28.05.95 - 01.06.96, Warszawa 1995, s. 436 .
  19. ↑ xał: Pociąg „papieski” zawiezie pielgrzymów z Konina do Lichenia (pol.). ekai.pl, 1999-04-16. [dostęp 2013-01-08].
  20. ↑ Wykaz linii kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. (pol.). W: Regulamin przydzielania tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez licencjonowanych przewoźników kolejowych w ramach rjp 2013/2014 [on-line]. plk-sa.pl, 2013-04-29. s. 19. [dostęp 2016-05-19].
  21. ↑ Dodatek 2 do wewnętrznego rozkładu jazdy pociągów. „Dodatek 2 do wewnętrznego rozkładu jazdy pociągów zawierający wykaz ostrzeżeń stałych”, s. 64, 2014-03-09. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. (pol.). 
  22. ↑ Damian Lewko: Kara pieniężna nałożona na PAK Kopalnia Węgla Brunatnego Konin S.A. za prowadzenie działalności użytkownika bocznicy bez wymaganego świadectwa bezpieczeństwa (pol.). utk.gov.pl, 2015-02-02. s. 1. [dostęp 2015-02-20].
  23. ↑ Licytacja elektroniczna: "Rozbiórka 1287 szt budynków i budowli zlokalizowanych na terenie działania PKP S.A. Oddziałów Gospodarowania Nieruchomościami w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu" (postępowanie nr: 2013-0087147) - Załącznik nr 1 do SIWZ (pol.). pkpsa.pl, 2013-07-22. [dostęp 2013-09-12].
  24. ↑ Licytacja elektroniczna: "Rozbiórka 1287 szt budynków i budowli zlokalizowanych na terenie działania PKP S.A. Oddziałów Gospodarowania Nieruchomościami w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu" (postępowanie nr: 2013-0087147) - Tabela z wynikami (pol.). pkpsa.pl, 2013-08-21. [dostęp 2013-09-12].
  25. ↑ a b Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Kazimierz Biskupi (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2015-01-24].
  26. ↑ a b https://www.bazakolejowa.pl/timetables/62/498-577629247eff1.jpg
  27. ↑ a b Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 03 VI 1984 - 01 VI 1985, Warszawa 1984, s. 1010 .
  28. ↑ Połączenie: KONIN D.K. - KAZIMIERZ BISKUPI, SKRZ (pol.). web.pkskonin.pl. [dostęp 2018-08-18].
  29. ↑ Rozkład: Konin MZK (pol.). cms.mobiinfo.pl. [dostęp 2018-08-18].
  30. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  31. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin Niesłusz (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  32. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin Marantów (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  33. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Maliniec (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  34. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin Elektrownia (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2015-02-14].
  35. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Gosławice (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  36. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Pątnów (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  37. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Pątnów Elektrownia (pol.). bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08].
  38. ↑ Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych (pol.). plk-sa.pl, 2012-11-30. s. 97. [dostęp 2016-05-19].
Na podstawie artykułu: "Linia kolejowa nr 388" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy