Nagi instynkt w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaNagi instynkt (ang. Basic Instinct) – amerykański film fabularny z 1992 roku, erotyczny thriller, w reżyserii Paula Verhoevena.
Spis treści
Opis fabuły | edytuj kod
Były gwiazdor rockowy i właściciel klubu nocnego w San Francisco ginie we własnym łóżku, zamordowany szpikulcem do lodu. Do sprawy przydzielony jest detektyw Nick Curran (Michael Douglas). Główną podejrzaną jest kochanka ofiary, pisarka, która w swej powieści opisała podobną zbrodnię. Prowadzący śledztwo policjant wdaje się z nią w niebezpieczny romans.
Obsada | edytuj kod
- Michael Douglas – detektyw Nick Curran
- Sharon Stone – Catherine Tramell
- George Dzundza – Gus Moran
- Jeanne Tripplehorn – doktor Beth Garner
- Denis Arndt – porucznik Phil Walker
- Leilani Sarelle – Roxanne "Roxy" Hardy
- Bruce A. Young – Andrew
- Chelcie Ross – kaptian Talcott
- Dorothy Malone – Hazel Dobkins
- Wayne Knight – John Correli
- Bill Cable – Johnny Boz (ofiara morderstwa)
Kontrowersje | edytuj kod
Film wzbudził kontrowersje natury obyczajowej śmiałymi scenami erotycznymi. Najbardziej znana scena z filmu, którą niektórzy oceniali jako pornograficzną, przedstawiała główną bohaterkę palącą papierosa i siedzącą na krześle przed przesłuchującymi ją policjantami. W pewnym momencie Catherine Tramell, zmieniając pozycję na krześle, odsłoniła okolicę krocza, a pod ubraniem nie nosiła żadnej bielizny. Scena ta stała się głośnym symbolem tego filmu i była oskarżana o wulgarną pornografię.
W 2006 roku ukazał się sequel filmu pt. Nagi instynkt 2.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Plakat
- Nagi instynkt w bazie IMDb (ang.)
- Nagi instynkt w bazie Filmweb
