Nocek Alkatoe

Nocek Alkatoe w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Nocek Alkatoe[2] (Myotis alcathoe) – gatunek ssaka z rzędu nietoperzy.

Czaszka

Spis treści

Opis | edytuj kod

Długość przedramienia 30,5–32,0 mm, masa ciała 3,6–5,0 g. Ciało pokryte krótkim, jedwabistym futrem. Grzbiet ciała brązowy, brzuch jaśniejszy, niemal biały. Krótkie uszy z nożowatymi koziołkami. Pyszczek jasnobrązowy lub wręcz cielisty, znacznie jaśniejszy niż u blisko spokrewnionego nocka wąsatka. Najmniejszy przedstawiciel rodzaju Myotis w Europie.

Występowanie | edytuj kod

Występuje na obszarze południowej, zachodniej i środkowej Europy. Opisano go jako nowy dla nauki gatunek z północnej Grecji, następnie stwierdzono go na terenie Węgier, Francji, Szwajcarii, Hiszpanii (Pireneje), Słowacji, Albanii, Bułgarii i Niemiec. W Polsce odnaleziono go dotąd jedynie w Beskidach, Sudetach, Tatrach i na Roztoczu. Stan wiedzy o rozmieszczeniu nocka Alkatoe jest jak dotąd niewystarczający, ponieważ do niedawna nie odróżniano go od, bardzo podobnego morfologicznie, nocka wąsatka, a postęp w tej dziedzinie był możliwy dopiero dzięki badaniom genetycznym, głównie sekwencjonowaniu DNA mitochondrialnego.

Biotop | edytuj kod

Na Półwyspie Bałkańskim związany głównie z wilgotnymi lasami platanowymi w dolinach rzek i wąwozach z niewielkimi potokami, latem wykorzystuje tam kryjówki w dziuplach drzew. W Niemczech występuje w lasach dębowych. W Polsce i na Słowacji odławiano go w sieci przy wejściach do jaskiń.

Tryb życia | edytuj kod

Na temat ekologii i zachowania tego gatunku dotychczas niewiele wiadomo. Nocek Alkatoe poluje na niewielkie owady, chwytane w locie nad wodą i wśród koron nadrzecznych drzew. Może tworzyć w kryjówkach letnich niewielkie kolonie rozrodcze – w Grecji trzy dorosłe samice i dwoje młodych znaleziono w jednej dziupli platanu, na wysokości 8 m nad ziemią. Emituje krótkie (5 ms) sygnały echolokacyjne, rozpoczynające się na około 120 kHz i kończące na 43-46 kHz.

Ochrona | edytuj kod

W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową oraz wymagający ochrony czynnej, dodatkowo obowiązuje zakaz fotografowania, filmowania lub obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie[3][4].

Geneza nazwy | edytuj kod

Nazwa gatunkowa wywodzi się z mitologii greckiej. Alkatoe, córka Minyasa, była nimfą, która odmówiła oddania czci bogu Dionizosowi, za co została przezeń zmieniona w nietoperza.

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Myotis alcathoe. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  2. ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

Bibliografia | edytuj kod

  1. Grabińska B., Bogdanowicz W. 2002. Nietoperze Europy – ich rozmieszczenie i status ochronny. Nietoperze 3 (2): 181-196.
  2. Helversen O. v., Heller K-G., Mayer F., Nemeth A., Volleth M., Gombkötö P. 2001. Cryptic mammalian species: a new species of whiskered bat (Myotis alcathoe sp. n.) in Europe. Naturwissenschaften 88: 217-223.
  3. Helversen O. v. 2004. Myotis alcathoe – Nymphenfledermaus. W: Krapp F. (red.). Handbuch der Säugetiere Europas, Fledertiere (Chiroptera) II. Aula-Verlag, Wiebelsheim: 1159-1167.
  4. Niermann I., Biedermann M., Bogdanowicz W., Brinkmann R., Le Bris Y., Ciechanowski M., Dietz C., Dietz I., Estók P., Helversen O. v., Le Houédec A., Paksuz S., Petrov B. P., Özkan B., Piksa K., Rachwald A., Roué S. Y., Sachanowicz K., Schorcht W., Tereba A., Mayer F. 2007. Biogeography of the recently described Myotis alcathoe von Helversen and Heller, 2001. Acta Chiropterologica 9: 361-378.
Na podstawie artykułu: "Nocek Alkatoe" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy