Padwa - encyklopedia.biolog.pl

Padwa w encyklopedii

Padwa (wł. Padova ['padova]) – miasto w północno-wschodnich Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, leżące nad rzeką Bacchiglione na Nizinie Padańskiej.

Liczba mieszkańców: 212,6 tys.

założona w IV wieku p.n.e. przez Wenetów pod nazwą Patavium
całkowicie zniszczona przez Longobardów na początku VII w.
774 – Karol Wielki zdobywa miasto^[1] co kończy panowanie Longobardów;
od XII w. niezależna republika ze sławnym uniwersytetem drugim po Bolonii, wykładał tutaj Galileusz, studiował Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski oraz Jan Zamoyski
wiek XVIII pod panowaniem Wenecji
28 kwietnia 1797 zdobycie miasta przez wojska francuskie
od 17 października 1797 po pokoju w Campo Formio we władaniu Austrii
od 26 grudnia 1805 w utworzonym przez Napoleona I – Królestwie Włoch
30 maja 1814 na mocy traktatu paryskiego ponownie pod panowaniem Austrii
8 lutego 1848 próba zbrojnego powstania stłumiona przez wojska austriackie w jej następstwie zamknięcie uniwersytetu aż do 1850
3 października 1866 po pokoju wiedeńskim miasto wraz z Wenecją weszło do Królestwa Włoch
3 listopada 1918 zakończenie I wojny światowej podpisaniem zawieszenia broni w pobliskiej Villa Giusti (Pietro Badoglio/Viktor Weber Edler von Webenau)

24 lutego 1842 urodził się tutaj Arrigo Boito, włoski kompozytor (Mefistofeles na podstawie Fausta Goethego) i librecista znany ze współpracy z Giuseppe Verdim (Otello, Falstaff) czy Amilcare Ponchiellim (Gioconda) oraz innymi kompozytorami.

Romańsko-gotycko-bizantyjska bazylika św. Antoniego (1232-1307)
Katedra i baptysterium (XI-XII w.)
Palazzo del Bo (historyczna siedziba uniwersytetu), wewnątrz m.in. sala Anatomicum z 1594 r.
Teatr anatomiczny
Kaplica Scrovegnich z freskami Giotta (XIV w.)
Palazzo Della Ragione z 1219 roku, największa hala bez podparcia kolumnami w Europie o wysokości 24 metrów
Plac Prato della Valle z XVIII wieku
Bazylika św. Justyny z Padwy (Santa Giustina) z opactwem benedyktynów
Loggia Gran Guardia (1493–1526)
Casa de Ezzelino (XII w.),
Logia del Consiglio (XV-XVI w.),
Palazzo del Capitanio – rezydencja weneckiego gubernatora na Piazza dei Signori
Oratorio di San Giorgio z freskami Altichiero
Pomnik Gattamelaty autorstwa Donatella
Scuola del Santo z freskami Tycjana
Najstarszy na świecie ogród botaniczny (1545)
Kościół Augustianów (Chiesa degli Eremitani) z XIII wieku
Kościół św. Zofii z X wieku, z absydą z wieku XII – najstarszy kościół w mieście
Kościół San Gaetano
Caffé Pedrocchi z XIX wieku
Most San Lorenzo z czasów rzymskich
Fortyfikacje miejskie z XVI wieku o długości 11 km

W mieście znajduje się stacja kolejowa Padova. Od 24 marca 2007 działa w mieście linia translohr.

↑ Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 516. ISBN 978-84-9819-814-0.Sprawdź autora:1.

strona internetowa miasta
Polacy w Padwie - artykuł w czasopiśmie „Polonia Włoska” Rok 9 nr 1 (30), wiosna 2004

Kontrola autorytatywna (gmina we Włoszech):

Na podstawie artykułu: "Padwa" pochodzącego z Wikipedii
Oryginał Edytuj Historia i autorzy