Papirus Rhinda w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Papirus RhindaPapirus Rhinda, papirus Ahmesa (poprawniej: papirus Ahmosego) – papirus zawierający rozważania i obliczenia matematyczne, którego nazwa pochodzi od nazwiska Alexandra Henry'ego Rhinda, szkockiego adwokata i egiptologa amatora. Został odnaleziony w wyniku nielegalnych prac wykopaliskowych w Ramesseum lub w jego okolicach, po czym zakupiony przez Rhinda w 1858 roku w Luksorze.
Datowany na Drugi Okres Przejściowy, papirus został napisany w hieratyce przez pisarza Ahmesa (ściślej: Ahmosego). Prawdopodobnie stanowi kopię wcześniejszego, obecnie zaginionego lub już nieistniejącego, dokumentu z czasów Amenemhata III. Jego szerokość wynosi 33 centymetry, a długość 5 metrów. Obecnie znajduje się (oznaczony symbolem katalogowym RMP lub pBM10058 lub BM 10057) w Muzeum Brytyjskim, do którego trafił sprzedany przez pełnomocnika Rhinda, Davida Bremnera, w 1865 roku. Niewielkie jego fragmenty znajdują się w Muzeum Brooklińskim w Nowym Jorku.
Zawiera 87 zadań, popartych przykładami i rozwiązaniami, z: algebry, geometrii, postępu arytmetycznego, miar i wag oraz odwrotności. Zapisany jest po obu stronach. Obok tak zwanego papirusu moskiewskiego, stanowi dowód głębokiej wiedzy matematycznej, jaką mieli Egipcjanie już w czasach Średniego Państwa.
Kontrola autorytatywna (rękopis):
