Perazyna w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaPerazyna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenotiazyny zawierająca łańcuch boczny z pierścieniem piperazyny. Stosowana jako lek przeciwpsychotyczny (neuroleptyk). Ma zrównoważony profil terapeutyczny, jest zaliczana do leków o umiarkowanej sile działania. W znacznym stopniu wyparła chloropromazynę z uwagi na mniejszy efekt sedatywny i znacznie mniejsze działania uboczne (w tym niepożądane działanie antycholinergiczne).
Spis treści
Działanie | edytuj kod
Jest antagonistą receptorów dopaminergicznych D1 oraz D2. Działa też antagonistycznie na receptory adrenergiczne α1, receptory muskarynowe, receptory histaminowe i receptory serotoninowe.
Zastosowanie | edytuj kod
Najczęściej jest on stosowany w leczeniu schizofrenii oraz przy zaburzeniach psychotycznych. W przypadku dobrej tolerancji u chorego może być stosowana przewlekle, bez zbytniego ryzyka działań niepożądanych (akatyzja, dyskinezy).
Preparaty | edytuj kod
Do roku 2010 perazyna została zarejestrowana w Niemczech, Polsce, Holandii i krajach byłej Jugosławii[1][2].
Preparaty perazyny dostępne w Polsce[3]: Peragal, Perazin, Pernazinum.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ A. Kiejna. Perazyna w leczeniu zaburzeń psychotycznych – przegląd badań. „Psychiatria Polska”. 44 (3), s. 427–434, 2010. PMID: 20672521.
- ↑ S. Leucht, B. Hartung. Perazine for schizophrenia. „Cochrane Database of Systematic Reviews”, s. CD002832, 2002. DOI: 10.1002/14651858.CD002832. PMID: 11869638.
- ↑ BIL – Leki w Polsce – Szukaj leku. W: Leki w Polsce [on-line]. Ministerstwo zdrowia RP. [dostęp 2015-04-04].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
