Sedan (nadwozie) - encyklopedia.biolog.pl

Sedan (nadwozie) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Sedan czterodrzwiowy
(Volkswagen Passat) Sedan dwudrzwiowy
(Lancia Kappa) Sedan hardtop bez słupków 4-drzwiowy
(1957 AMC Rambler Rebel) Sedan – limuzyna
(Lincoln Town Car) Kia Optima Syrena (samochód) Polski Fiat 125p Daewoo-FSO Polonez Atu Plus

Sedan, kareta, notchback (ang. notch „szczebel, stopień”; back „tył”) – rodzaj trójbryłowego, zamkniętego nadwozia samochodu osobowego, z wyraźnie oddzielonymi przedziałami: silnikowym i bagażowym. W okresie od lat 50. do 90. XX wieku był to najczęściej spotykany rodzaj nadwozi samochodowych. Nadwozie typu sedan nadal uważane jest za klasyczne i eleganckie.

Sedan dwudrzwiowy (często nazywany Coupé)

nadwozie zamknięte (4-6 miejsc siedzących), 4 okna boczne, szyby opuszczane tylko w drzwiach. Boczne okna rozdzielane są stałymi słupkami będącymi elementami nośnymi nadwozia.

Sedan czterodrzwiowy

obszerne nadwozie zamknięte, z 4-6 wygodnymi miejscami siedzącymi, boczne okna rozdzielone stałymi słupkami.

Sedan hardtop

Hard Top (ang. – twardy dach) oznacza sztywny, nakładany, bądź zamontowany na stałe dach, często odróżniający się fakturą (materiałem z jakiego jest wykonany) od reszty nadwozia. Charakteryzuje się ono brakiem słupków pomiędzy bocznymi oknami. Szyby w drzwiach opuszczają się w całości (jeśli występuje ramka dookoła szyby to opuszcza się razem z szybą). Rodzaj ten rozpowszechniony był głównie w USA w latach 60. Reszta nadwozia podobnie jak sedan 2- lub 4-drzwiowy.

Luksusowe, duże nadwozie tego typu nazywane jest limuzyną (nazwa stosowana bywa na określenie każdego 4-drzwiowego nadwozia typu sedan).