Simon Grundel-Helmfelt

Simon Grundel-Helmfelt w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Simon Grundel-Helmfeldt

Simon Grundel-Helmfelt (ur. 1617, zm. 1677) – baron, feldmarszałek szwedzki.

Służył podczas wojny trzydziestoletniej od roku 1641. Wyróżnił się podczas bitwy pod Breitenfeld i otrzymał pierwszy awans.

W 1646 został szlachcicem, zmieniając przy tym swe nazwisko z Grundel na Grundel-Helmfelt. Został ranny koło miasta Rain nad rzeką Lech strzałem z muszkietu. W 1649 awansował na pułkownika artylerii a w 1655 na generała piechoty. W roku 1656 został mianowany gubernatorem Rygi, której zwycięsko bronił przed liczącą 90 tys. żołnierzy armią rosyjską cara Aleksego I. W 1659 został generalnym gubernatorem Ingrii.

Wrócił do Sztokholmu w 1676 by zostać naczelnym wodzem szwedzkiej armii podczas wojny z Danią. Helmfelt jest najbardziej znany ze swego znakomitego zwycięstwa w bitwie pod Lund. Zginął w następnym roku w bitwie pod Landskroną.

Pomimo że jego ojciec był burmistrzem Sztokholmu, w społeczeństwie feudalnym Helmfelt był człowiekiem z gminu i nie mógł wysoko awansować bez uzyskania tytułu szlacheckiego.

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Simon Grundel-Helmfelt" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy