Z powodu chrzęstnej budowy szkieletu zachowało się niewiele szkieletów przedstawicieli tego taksonu i jest on znany głównie ze skamieniałości w postaci zębów[1]. Korona zęba jest asymetryczna, szeroka, trójkątna, z ostrymi, wyraźnie ząbkowanymi krawędziami i ostro zakończonym wierzchołkiem[2]. Szacuje się, że największy z gatunków, S. pristodontus przekraczał 3 m długości[3].
↑ Schwimmer D.R., Stewart J. D., Williams G.D., 1997: Scavenging by Sharks of the Genus Squalicorax in the Late Cretaceous of North America. PALAIOS vol. 12, No. 1: 71-83