Stefan Grelewski

Stefan Grelewski w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Stefan Grelewski (ur. 3 lipca 1898 r. w Dwikozach, zm. 9 maja 1941 r. w Dachau) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Urodził się 3 lipca 1898 r. w Dwikozach w rodzinie Michała i Eufrozyny z Jarzynów. Uczył się w Progimnazjum w Sandomierzu, a następnie w Gimnazjum w Lubartowie.

Święcenia kapłańskie otrzymał w październiku 1921 r. z rąk księdza biskupa Mariana Ryxa w Katedrze sandomierskiej. Rozpoczął studia z prawa kanonicznego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które dokończył w Strasburgu w 1924 r., gdzie uzyskał tytuł doktora prawa. W następnym roku, po powrocie do Polski, został mianowany generalnym sekretarzem Związku Robotników Chrześcijańskich w Radomiu. W latach 1928-1931 pracował jako prefekt szkół powszechnych męskich, a od stycznia 1932 do wybuchu wojny w 1939 r. w Państwowym Męskim Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego w Radomiu.

W czasie okupacji niemieckiej uczył religii w tajnym nauczaniu. Został aresztowany 24 stycznia 1941 r. wraz z młodszym bratem bł. Kazimierzem. Był torturowany, a następnie wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie otrzymał numer 10444. Później został przewieziony do obozu Dachau, gdzie miał numer 25281. Tam zmarł z głodu i wycieńczenia 9 maja 1941 r. w szpitalu obozowym, przygotowany na śmierć przez brata – współwięźnia – ks. Kazimierza.

Dokonania i dzieła | edytuj kod

Był publicystą, pisarzem, tłumaczem z języka niemieckiego i francuskiego. Między innymi przetłumaczył z języka niemieckiego książkę pt. Jezus Chrystus prof. Karola Adama i dwie książki Adolfa Bertrama Charyzmaty duszy i pracy kapłańskiej oraz W służbie ideałów Akcji Katolickiej. W 1937 r. wydał książkę pt. Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej. Pisał w „Małym Dzienniku”, „Kurierze Warszawskim”, „Słowie Narodu”, „Przewodniku Katolickim”, „Ateneum Kapłańskim”. W 1930 r. powołał do życia czasopismo „Prawda Katolicka”, którego był redaktorem do 1935 r. Pełnił funkcję prezesa Związku Inteligencji Polskiej w Radomiu, aktywnie współuczestniczył w organizowaniu pierwszego w diecezji Kongresu Eucharystycznego w Radomiu w 1933 r. W dziedzinie znajomości wyznań i sekt religijnych miał opinię najlepszego znawcy w ówczesnej Polsce.

Stosunek do protestantów | edytuj kod

Bł. Stefan Grelewski prezentował stanowisko niechętne protestantyzmowi i zalecał katolikom, aby nawracali protestantów na katolicyzm. Twierdził, że „sekty protestanckie w Polsce najczęściej są ekspozyturami misyjnymi organizacyj zagranicznych” i „starają się trzymać w tajemnicy rezultaty swej działalności”[1]. Społeczeństwo katolickie powinno „pilnie obserwować, by pod płaszczykiem sekciarskim nie było uprawiane szpiegostwo, względnie by wrogowie naszego państwa, poprzez sekty, nie osłabiali siły obronnej naszych granic”[2].

Twierdził, że protestantyzm zwalcza wszelkie dogmaty[3].

Beatyfikacja | edytuj kod

Został beatyfikowany przez Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. w grupie 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej.

Upamiętnienie | edytuj kod

Bł. Stefan Grelewski posiada tablicę epitafijną wraz z bratem, bł. ks. Kazimierzem Grelewskim w Górach Wysokich koło Sandomierza, gdzie obaj byli chrzczeni. Obaj błogosławieni posiadają także tablicę upamiętniającą w kościele pw.św.Marcina w Połańcu - miejscowości z której pochodzili ich rodzice : Michał i Efrozyna z d. Jarzyna. Tablicę w 2010 r. ufundowała rodzina Grelewskich i Jarzynów.

Publikacje | edytuj kod

  • Z powrotem na łono Kościoła Katolickiego : karty z życia konwertytów (1934)
  • Wyznania protestanckie w Polsce (1934)
  • Kościół Narodowy w Polsce, jego zasady, organizacja i rozwój (1936)
  • Żydostwo i chrystianizm : kazania adwentowe (1936)
  • Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej (1937)
  • Sekty religijne w Polsce współczesnej (1937)

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ S. Grelewski, Sekty religijne w Polsce współczesnej, Sandomierz 1937, s. VI.
  2. ↑ S. Grelewski, Baptyści i adwentyści, „Żywe Słowo” 1934, nr 22, s. 3.
  3. ↑ S. Grelewski, Wyznania protestanckie w Polsce, „Żywe Słowo” 1934, nr 20, s. 3.

Bibliografia | edytuj kod

  • Aleksandra Witkowska: MOCARZE DUCHA. Polscy święci i błogosławieni 999-2007. Tarnów: Wydział Duszpasterstwa Ogólnego Kurii Diecezjalnej: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, 2008.

Linki zewnętrzne | edytuj kod


Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Stefan Grelewski" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy