Stela

Stela w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Babilońska stela króla Elamu

Stela – pomnik nagrobny; kamienna, ustawiona pionowo płyta z inskrypcją lub płaskorzeźbioną dekoracją o wysokości od kilkunastu centymetrów do kilku metrów.

Rozpowszechniony zwłaszcza w starożytnym Egipcie i Grecji, gdzie występował już w okresie archaicznym. Stele wykonane były najczęściej z marmuru lub miękkiego kamienia i przechodziły ewolucję kształtu (od prostokątnej płyty zwieńczonej palmetą do imitacji kolumnowego frontonu świątyni) i formy przedstawień (od płaskiego konturu poprzez wypukły relief do rzeźby pełnej, niekiedy polichromowanej).

W cywilizacjach starożytnego Bliskiego Wschodu stele upamiętniały dokonania władców, ich wojny, działalność budowlaną oraz wydarzenia religijne.

Osobną grupę stel stanowią tzw. stele nagrobne, ustawiane w miejscu pochówku. Głównym motywem przedstawień był na nich zmarły, sam lub otoczony rodziną w scenie pożegnania, niekiedy uczty. Wykuwano na nich też jego imię, niekiedy tylko wizerunek, biografię lub epitafium.

Stele nagrobne pojawiają się w niemal wszystkich kulturach basenu Morza Śródziemnego. W kulturze żydowskiej stela nagrobna nosi nazwę macewy.

Zobacz też | edytuj kod

Bibliografia | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Stela" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy