Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne

Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne (SND), Stronnictwo Demokratyczno-Narodowe – ugrupowanie polityczne o charakterze narodowym utworzone w 1897 roku, będące legalnym przedstawicielstwem ruchu narodowo-demokratycznego, na którego czele stanął Roman Dmowski.

Spis treści

Historia | edytuj kod

W czerwcu 1897 roku światło dzienne ujrzał program Stronnictwa. Podkreślono w nim świadomość odrębności narodu polskiego. Wyrażono przekonanie, że w związku z tym jest w stanie funkcjonować samodzielnie, uprzednio jednak zorganizowany politycznie[1].

W trakcie zaborów postulowało inny niż Polska Partia Socjalistyczna styl prowadzenia polityki w stosunku do zaborców. Nie brało udziału w akcjach zbrojnych, lecz próbowało walczyć o autonomię drogą negocjacji. Jego politycy zostali wybrani do Dumy Państwowej, gdzie utworzyli Koło Polskie, zdecydowanie w nim dominując. Identycznie sytuacja wyglądała w Niemczech. Nieco mniejsze znaczenie Stronnictwa było w Galicji.

Stronnictwo legalną działalność w zaborze rosyjskim rozpoczęło w 1905 roku. Od 1904 roku funkcjonowało w Galicji, a pięć lat później jako Polskie Towarzystwo Demokratyczne w zaborze niemieckim.

W trakcie I wojny światowej opowiedzieli się po stronie państw ententy, najpierw tworząc Legion Puławski walczący wraz z Rosjanami przeciwko Niemcom oraz Komitet Narodowy Polski, funkcjonujący w latach 1914–1916.

Po niepowodzeniach Rosji na froncie wschodnim Roman Dmowski udał się na Zachód, by tutaj zainicjować funkcjonowanie Komitetu Narodowego Polski w Paryżu i Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera. Roman Dmowski i Ignacy Paderewski brali czynny udział w obradach paryskiej konferencji pokojowej wywalczając dla Polski ziemie zachodnie.

Na ziemiach polskich SND stało w opozycji wobec Rady Regencyjnej. Podobny stosunek przejawiało wobec Józefa Piłsudskiego.

W 1919 roku Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne przekształciło się w Związek Ludowo-Narodowy.

Program | edytuj kod

  • pragmatyzm polityczny
  • praca organiczna
  • rozwijanie świadomości narodowej wśród chłopów i robotników
  • budowanie jedności narodu polskiego
  • sprzeciw wobec ich zdaniem nadmiernej obecności Żydów w życiu politycznym i gospodarczym kraju
  • porozumienie ze Słowianami przeciwko Niemcom
  • odzyskanie niepodległości
  • współpraca Polski z Rosją
  • walka z ideologiami wrogimi idei narodowej takich jak socjalizm czy demoliberalizm
  • kultywowanie wartości narodowych
  • patriotyczne wychowanie młodzieży i społeczeństwa

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Historia polski. Kalendarium dziejów 1887–1943, t. 3, s. 23.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (partia polityczna):
Na podstawie artykułu: "Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy