Tana (rzeka w Norwegii) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaTana (norw. Tanaelva, płnlap. Deatnu [dosłownie „wielka rzeka”], fiń. Teno) – rzeka w północnej Norwegii (Finnmark) i w północnej Finlandii (Laponia). Za początek rzeki uważa się miejsce połączenia dwóch rzek: Kárášjohka i Anárjohka znajdujące się ok. 14 km na wschód od miejscowości Karasjok i 3 km od fińskiej wioski Karigasniemi. Długość od tego miejsca wynosi 348 km (piąta co do długości rzeka Norwegii)[1]. Na odcinku 256 km między norweskimi gminami Karasjok i Tana oraz fińską gminą Utsjoki tworzy granicę fińsko-norweską. Rzeka uchodzi do fiordu Tanafjorden tworząc rozległą deltę (jedną z największych w Europie).
Tana słynie jako jedna z najlepszych na całym świecie rzek do połowu łososia. W 1929 roku złowiono tu dotąd największego łososia atlantyckiego, ważącego 36 kg.
Na rzece znajdują się dwa mosty. W 1948 nad rzeką zbudowano pod Tana bru najdłuższy most wiszący w Norwegii o rozstawie zawieszenia 194 m i całkowitej długości 220 m. Drugi most Samelandsbrua zbudowano w 1993 roku pod Roavvegieddi na granicznym odcinku rzeki. Jest to most wantowy o rozstawie zawieszenia 155 m i całkowitej długości 316 m.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Najdłuższe rzeki Norwegii (norw.). Norges vassdrags- og energidirektorat. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-12-23)].
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- oficjalna strona
- Informacje na tematów spływów kajakowych (niem.). 1974. [dostęp 2018-01-24].
- Szczegółowe informacje o rzece dla wędkarzy (ang.). 2012. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-08)].
OryginałEdytujHistoria i autorzy
