Walenty Wisz

Walenty Wisz w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Nagrobek Walentego Wisza w Radziszowie

Walenty Wisz (ur. 7 października 1847 w Krasnem, zm. 27 grudnia 1930 w Krakowie) – polski snycerz, rzeźbiarz. Zajmował się rzeźbieniem ołtarzy, ambon oraz postaci, dekoracji w ołtarzach, ambonach, pomników nagrobnych, a także pracował przy konserwacji dzieł innych autorów. Swoje prace sygnował skrótem Wit Wisz lub W.Wisz. Na ołtarzu głównym w kościele św. Jakuba w Myślenicach wyryty jest napis: Naśladownictwo zastrzega sobie autor tych ołtarzy W.W. Sam siebie określał jako artysta-snycerz[1].

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Urodził się 7 października 1847 r. w Krasnem, był synem Wojciecha i Zofii z domu Mazur. Z domu rodzinnego wyjechał do Żytna w guberni piotrkowskiej, a następnie wrócił do Galicji. Pracował i mieszkał w Myślenicach, Krakowie, Podgórzu, Mogilanach, aż osiadł w Radziszowie, gdzie założył rodzinę. 25 grudnia 1883 r. ożenił się z mieszkanką Radziszowa, Małgorzatą Góralik. Wiszowie mieli trzech synów – Stanisława, Marcina i Bolesława. Zmarł 27 grudnia 1930 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Radziszowie[1]. Stowarzyszenie „Nasz Radziszów” przyczyniło się do odnowienia jego grobu i ufundowało tablicę upamiętniającą artystę i jego dzieła[2].

Twórczość | edytuj kod

Wykonywał rzeźby w drewnie i kamieniu głównie do obiektów sakralnych. Materiały, które stosował, to przede wszystkim miękkie drewno – lipa lub miękki kamień – piaskowiec. Najczęściej projektował swoje prace według życzeń zleceniodawców, dostosowując ich styl do wystroju i architektury obiektu. Jego dzieła wykonywane były w stylu neogotyckim, neorenesansowym i neoklasycystycznym, eklektycznym z elementami neobarokowymi. Wszystkie jego dzieła cechuje dekoracyjna, stylizowana ornamentyka, bogata kolorystycznie polichromia oraz złocenia. Tworzył też prace monochromatyczne. Prace jego są przemyślane pod względem treści (symbolika, atrybuty) i precyzyjnie wykonane. Figury świętych przez niego wyrzeźbione występują w formie figur statycznych, ustawionych w lekkim kontrapoście, ubranych w płynnie drapowane szaty. Dostojne twarze z cechami klasycystycznymi często są podobne do konkretnych ludzi mu współczesnych. Wit Wisz nie miał własnej pracowni, nie miał stałych uczniów. Współpracował z innymi snycerzami i stolarzami[1].

Stowarzyszenie „Nasz Radziszów” urządziło w dworze Dzieduszyckich w Radziszowie stałą wystawę Wit Wisz, Radziszowianin z wyboru. Wystawa została przygotowana przez Małgorzatę Niechaj – kustosza Muzeum Historycznego Miasta Krakowa i jej męża Józefa[3].

Wybrane dzieła | edytuj kod

Za źródłem[1].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e Małgorzata Niechaj ↓.
  2. ↑ naszradziszow ↓.
  3. ↑ gminaskawina ↓.
  4. ↑ Diettloff 2000 ↓, s. 156.
  5. ↑ a b Bochnak i Samek 1971 ↓.

Bibliografia | edytuj kod

  • Stowarzyszenie „Nasz Radziszów” (pol.). naszradziszow.com. [dostęp 2020-02-13].
  • Od ambon do ołtarzy – twórczość rzeźbiarza Wita Wisza. „Krakowski Rocznik Archiwalny”, s. 39–63, 2013. 
  • Adam Bochnak, Jan Samek: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce tom IV Miasto Kraków część II. 1971.
  • Paweł Diettloff: Neogotyckie wyposażenie kościołów św. Józefa i OO. Redemptorystów w Podgórzu w Podgórze w dziejach wielkiego Krakowa. Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 2000. ISBN 83-87345-91-1.
  • Urząd Miasta i Gminy w Skawinie (pol.). gminaskawina.pl. [dostęp 2020-02-11].

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Walenty Wisz" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy