Wezyr

Wezyr w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Afszarydzki wezyr

Wezyr (tur. wezir z arab. وزير wazir 'podpora; pomocnik' od wazara 'dźwigać')[1] – od czasów Abbasydów najważniejszy urząd na dworze kalifów. Wzrost znaczenia wezyra miał związek z przyjęciem przez Abbasydów ceremoniału orientalnego, który uniemożliwiał władcy bezpośrednie komunikowanie się z poddanymi, co spowodowało, że wezyr stał się wyrazicielem woli kalifa[2]. Wezyr już od czasów Omajadów stał na czele kancelarii państwa, przez którą przechodziły dekrety kalifów[3].

Wezyrowie urzędowali także na dworach chanów[4].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Słownik Wyrazów Obcych : wezyr
  2. ↑ Tadeusz Manteuffel, Średniowiecze, Wydawnictwo Naukowe PWN 1999, s.72.
  3. ↑ Tadeusz Manteuffel, Średniowiecze, Wydawnictwo Naukowe PWN 1999, s.73.
  4. ↑ Pod Zborowem chan krymski wysłał do Jana Kazimierza list, w którym zapraszał do rokowań: Jeźli WKM chcesz się z gościem i przyjacielem swoim porozumieć, wyślej pierwszego wezyra swego — wyślemy i my wezyra naszego — niechaj wiemy intencyą WKMci. Ofiarujemy przytem przyjaźń naszą. Do negocjacji król wyznaczył kanclerza Jerzego Ossolińskiego. Ludwik Kubala Szkice historyczne t.1 (1880) s.146

Bibliografia | edytuj kod

  • Ph. K. Hitti, Dzieje Arabów, Warszawa 1969.
  • Tadeusz Manteuffel, Średniowiecze, Wydawnictwo Naukowe PWN 1999.
  • J.C., Risler, La civilisation arabe, Paris 1945.

Zobacz też | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Wezyr" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy