Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaZaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej – upośledzenie homeostazy organizmu, będące skutkiem zaburzenia prawidłowej podaży wody w ustroju i nieprawidłowym stężeniem elektrolitów w ciele. Rzadko dochodzi do izolowanych zaburzeń gospodarki wodnej, zwykle towarzyszą im zaburzenia gospodarki elektrolitowej, dlatego najczęściej są opisywane zbiorczo.
W zależności od występowania deficytu lub nadmiaru wody w organizmie, rozróżnia się stany odwodnienia i przewodnienia organizmu. Natomiast w zależności od charakteru zaburzeń elektrolitowych, wpływających na molalność płynów ustrojowych, wyróżnia się zaburzenia izotoniczne, hipotoniczne i hipertoniczne. Zaburzenia gospodarki wodnej można zatem podzielić na:
- stany odwodnienia:
- stany przewodnienia:
Zaburzone może być również rozmieszczenie płynów w poszczególnych przestrzeniach ciała. Euwolemia jest stanem prawidłowej objętości krwi, objętości płynu śródtkankowego i objętości płynu wewnątrzkomórkowego. Gdy proporcje objętości w tych przestrzeniach zostają zachwiane, mówi się o hipowolemii, (gdy jest zbyt mało płynu w przestrzeni wewnątrznaczyniowej), bądź hiperwolemii, (gdy objętość płynu w przestrzeni wewnątrznaczyniowej jest zbyt duża).
Zaburzenia elektrolitowe można z kolei podzielić ze względu na nieprawidłowe stężenia elektrolitów w ustroju; najczęściej dotyczą one:
Zobacz też | edytuj kod
Bibliografia | edytuj kod
- Piotr Gajewski, Interna Szczeklika 2016, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2016, ISBN 978-83-7430-490-0, OCLC 958212590.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
